Part หมวย
ฉันไปเจอจดหมายของเอมมิลี่วางอยู่บนโต๊ะซึ่งล็อคเกอร์น่าจะเอามาวางไว้ มันทำให้ฉันรู้สึกผิดขึ้นมาอีกครั้ง ที่ทำให้เอมมิลี่หนีออกไป ฉันเลยออกมาจากคอนโดเพื่อไปตามหาเอมมิลี่ ฉันไปทุกที่ เดินหา เรียกชื่อเหมือนคนบ้า
จนกระทั่งเย็น....
ฉันเดินตามหาไปเรื่อย ๆ แต่ก็ไร้วี่แววที่จะเจอเอมมิลี่ แม้ตอนนี้ฉันก็เริ่มหิวเริ่มคอแห้ง ฉันไม่ได้เอาอะไรติดตัวมาเลยสักอย่างแม้กระทั่งโทรศัพท์มือถือ
ตอนนี้ฉันไม่ต่างอะไรจากคนบ้าที่เดินเร่ร่อนอยู่ริมถนนเลย
พรึบ~~
จู่ ๆ ขาของฉันมันก็อ่อนแรงและลุกเดินไม่ไหว ทำให้ฉันได้แต่นั่งร้องไห้อยู่ริมถนน
"ฮึกกกฮื้ออ...ลี่ไปอยู่ไหน เราขอโทษ กลับมาเถอะนะ"
"ฮื้อ ฮื้อ ฮึกก~~"
"เฮ้ย...บ้าหรือไงวะ! มานั่งอยู่บนถนนแบบนี้ อยากตายหรือไงห๊ะ!?" มีเสียงนึงด่าฉันหลังจากที่ขับรถผ่านฉันไปไม่ไกล
แต่ฉันไม่ได้สนใจคำพูดพวกนั้นเลย ฉันรู้สึกว่าอาการของตัวเองมันกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว ฉันพ
