“เดี๋ยวพ่อออกไปข้างนอกก่อน ถ้ายังไงจะรีบกลับมาซ่อมเครื่องซักผ้าให้รุ้งนะจ๊ะ จะได้ไม่ต้องซักเองเดี๋ยวมือโดนผงซักฟอกจะลอกหมด” ดูเขาเป็นห่วงเป็นใย สายรุ้งมองตามและนิ่งคิด หล่อนเดินกลับขึ้นไปชั้นบน และกลับไปยังห้องนอนของหล่อนและคิดว่าวันนี้ว่าง ถึงยังไงก็นอนตื่นสายแล้วจะรีบสะสางงานในบ้านเสียให้หมด นึก ๆ ไปก็คิดว่ายังไงซะวันนี้ก็ไม่มีใครอยู่บ้าน แม่ก็ไปปโรงพยาบาลส่วนพ่อเลี้ยงของหล่อนก็ออกไปข้างนอก บอกว่าจะไปหาเครื่องมือมาซ่อมเครื่องซักผ้าแต่ไม่รู้ว่านัดกับใครที่ไหนหรือเปล่า พริ้งก็ออกไปข้างนอกกว่าจะกลับก็มืดค่ำ คิดได้ดังนั้นเด็กสาวก็ลุกขึ้นถอดชุดนอนแล้วหยิบผ้าถุงขึ้นมานุ่ง หล่อนนุ่งผ้าถุงไม่ค่อยเป็นเลยขมวดปมที่อกไว้หลวม ๆ ด้วยขนาดหน้าอกใหญ่ไม่แพ้ลูกพี่ลูกน้องสาวมันก็เลยปิดเนินเนื้อทรวงอวบอั๋นแทบไม่หมด แต่หล่อนก็ไม่นึกสนใจเพราะคิดว่าจะนุ่งผ้าถุงแบบนี้ล่ะลงไปซักผ้าที่หลังบ้านตามที่แม่สั่ง หล่อ