"มีอะไรในใจรึเปล่าฝัน.."
คนถามขยับเข้าหาจากทางด้านหลัง วงแขนทั้งสองข้าง สวมกอดที่ร่างบอบบาง จนแผ่นหลังของเธอชิดกับอกของเขา ริมฝีปากและปลายจมูก ซุกลงที่แก้มนวลเนียนหนักๆ โดยที่ผู้ถูกกระทำ ก็ไม่ได้ทำการทักท้วงแต่อย่างใด
"เห็นเงียบไปตั้งแต่กลับออกมาจากบ้านของคุณย่า ยังคิดมากอย่างนั้นเหรอ"
"จะให้สบายใจได้ยังไงเหรอคะ ในเมื่อเรื่องมันยังคาราคาซังอยู่แบบนั้น"
แสดงออกชัดเจน ว่าเธอยังกังวลในเรื่องนั้น และเธอเองก็คงจะปล่อยผ่าน ถ้าคนที่ผิดใจกัน ไม่ใช่คุณย่าที่เขาเองรักมากมาย
"ฝันก็เห็น ว่าคุณย่าไม่ได้ส่งเสียงโวยวาย พี่เชื่อนะ ว่าคุณย่าจะต้องใจอ่อนในสักวัน เพียงแต่มันไม่ใช่ตอนนี้ก็เท่านั้นเอง"
บอกออกไปตามจริง ก่อนที่เขาจะทิ้งกายลงบนโซฟา โดยรวบร่างของเมียรักให้ล้มลงมาตาม จนเธอทาบทับบนหน้าตักของเขาแบบสมดั่งใจ
"ปล่อยวางเรื่องคุณย่าเถอะฝัน ท่านจะยังไม่อยากวางทิฐิ ใครก็ไปยุ่ง หรือบังคับท่านไม่ได
