"ฝัน.."
คีรีเลือกที่จะขยับไปเบื้องหน้า แต่ทว่า อีกคนกลับเลือกที่จะก้าวถอยหลัง เขาได้แต่มองการกระทำของเธอด้วยหัวใจที่เริ่มสั่น ความวาบหวิวมันแทรกผ่าน ก่อนที่เธอนั้นจะเลือกสรุปทุกอย่างมันออกมา
"ไปให้พ้นเลยนะ คราวหน้าไม่ต้องมาเหยียบที่นี่อีก"
"แต่เรามีเรื่องต้องคุยกัน ฉันพึ่ง.."
"มันไม่มีหรอกคำว่าเรา"
เธอแทรกโดยไม่ปล่อยให้เขาพูดจบประโยค น้ำเสียงของเพียงฝันดุดันมากกว่าครั้งไหน ไม่ว่าจะเป็นเพราะอารมณ์โกรธหรือเพราะสิ่งใด แต่ไม่บ่อยเลยที่เธอจะเอ่ย ด้วยน้ำเสียงแบบนี้ออกมา
"คำว่าเรามันสิ้นสุดลงไปตั้งแต่วันที่พี่ขอหย่า เลิกบ้าตามรังควานกันไม่เลิกแบบนี้สักทีได้ไหม ถ้าฝันมันแย่เกินไป แย่จนเกินกว่าฝันและเพื่อนพี่จะควรคู่กันได้ ฝันก็จะไป โดยไม่ยุ่งกับใครสักคน"
"ไม่หรอกฝัน เรื่องนี้เราคุยกันไปแล้ว"
ครั้งนี้เป็นเสียงของเพื่อนรักของเขาที่เอ่ยออกมา มันขยับเข้าไปหา แต่ทว่าเธอไม่ถอยห่าง จากนั้น
