หลายเดือนผ่านไปที่นลินมาอยู่ที่นี่ในตำแหน่งหมอประจำฟาร์ม หญิงสาวยังคงทำงานอย่างตั้งใจไม่เปลี่ยน และสนิทสนมกับคนงานทุกคนอย่างไม่ถือตัวแม้มีสถานะเป็นคนรักของพ่อเลี้ยงหนุ่มเจ้าของฟาร์มก็ตาม คนตัวเล็กเดินสำรวจดูเหล่าบรรดาโคนมและวัวแม่พันธุ์หลายตัวที่กำลังตั้งท้องอย่างใกล้ชิด ในตอนนี้เจ้าสีหมอกโตขึ้นมากแล้ว ความสวยงามและรูปร่างเป็นที่น่าจับตามองไม่ใช่น้อย “สีหมอก” “มออ!” วัวเพศผู้ตัวสวยโน้มใบหน้าคลอเคลียว่าที่นายหญิงของฟาร์ม คนตัวเล็กใช้มือลูบขนนุ่มไปแผ่วเบาด้วยความอ่อนโยน “ขุนให้ตัวกำยำกว่านี้อีกนิด เป็นตัวแทนของบารมีได้เลย” รักและยมเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้ม พวกเขาส่งถุงน้ำหวานเย็นๆ ให้หมอสาวคนสนิทที่ยืนอยู่ท่ามกลางแสงแดด “สีหมอกมันสวยเหมือนพ่อครับ” “สงสัยอยู่เหมือนกันว่าใครเป็นพ่อเจ้าสีหมอก” “ก็ไอ้เจ้าบารมีนั่นแหละครับ” นลินหันขวับไปมองวัวแม่พันธุ์อย่างมะลิที่ยืนสะบัดหางไปมาอย่างเฉลียวฉ