"คนจะเชื่อ อยู่เฉย ๆ เขาก็เชื่อ คนไม่เชื่อ ทำยังไงเขาก็ไม่เชื่อหรอกครับ"
ภริดามองเสี้ยวหน้าด้านข้างของเวทิศ เธอถอนหายใจอย่างหนักอกหนักใจ เวทิศได้ยินเสียงถอนหายใจของเธอ เขาถึงกับยิ้มพราว
"ไม่ต้องกังวลใจไปนะครับ คุณพ่อกับคุณแม่ของผมใจดี พวกท่านเป็นคนมีเหตุผล และยอมรับฟังความคิดเห็นของคนอื่นเสมอ"
ภริดาพยายามยิ้มให้เวทิศสบายใจ เธอไม่รู้ว่าพ่อกับแม่ของเขาใจดีจริง ๆไหม เธอรู้แต่ว่าพ่อกับแม่ของเขาทำได้ทุกอย่าง เพื่อให้ลูกชายประสบความสำเร็จในชีวิต และเดินไปตามทางที่พวกท่านปูทางไว้ให้แล้ว ซึ่งนั่นก็ไม่ใช่เรื่องผิด เพราะพ่อกับแม่ทุกคนย่อมอยากจะมอบสิ่งที่ตัวเองคิดว่าดีที่สุดให้ลูก
การเจอกันครั้งแรกระหว่างเธอกับแม่ของเวทิศในครั้งนั้น เป็นการยื่นข้อเสนอแลกเปลี่ยน ที่ต่างคนต่างได้ผลประโยชน์ ลูกชายของท่านได้ไปเรียนต่อโดยไม่มีห่วง และเธอก็ไม่ได้ติดต่อเขาอีกเลยนับตั้งแต่วันนั้น ส่วนเธอ คดีความที่เธอคิด
