วีTalk
เรากินข้าวไปคุยกันไป มันทำให้ฉันรู้เรื่องของเขาเพิ่มขึ้นเยอะเลย
“แบมบู หนูเป็นอะไรคะ”
ฉันก้มลงไปอุ้มแบมบูที่เดินวนอยู่ที่ขาขึ้นมา
เป็นอะไรเนี่ย เด็กคนนี้
“หิวหรอคะ แม่ก็ไม่อาหารหนูไปแล้วไง”
ฉันพยายามพูดกับเขาแต่เขาก็ไม่มองเลย แต่กลับหันไปมองคนตรงข้ามฉันแทน
“คนนี้หรอคะ เขาชื่อวิน หนูเรียกเขาว่าลุงวินก็ได้นะ”
ฉันจับให้แบมบูมองไปที่เขา แล้วชี้ให้แบมบูมอง
“พ่อ เธอเป็นแม่ฉันก็ต้องเป็นพ่อสิ”
พ่อ…
เขาจะเป็นพ่อให้แบมบูหรอ อร๊ายย
เห็นไหมแม่บอกแล้วแบมบู จะเอาคนนี้มาเป็นพ่อหนูให้ได้
“พ่อที่เป็นผัวแม่หนูอะแบมบู” เขายื่นมือมาลูบคางแบมบู
“คุณ” ฉันตีที่แขนเขา
ก็รู้ว่าพ่อ ไม่ต้องขยายก็ได้ว่าเป็นอะไรกัน
“หนูไปเดินเล่นนะเดี๋ยวแม่กินข้าวก่อน”
ฉันปล่อยแบมบูลงแล้วกินข้าวต่อ
แต่คนตรงหน้าเขากลับมองฉันแล้วยิ้มอย่างเดียวเลย เป็นอะไรอีก หรืออะไรติดหน้าฉันหรอ
“ยิ้มอะไรคุณ รีบกินเลยฉันมีเรีย
