หลังจากมื้ออาหารเดนิสาก็นั่งคุยกับมารดาบิดาของคนรักอีกพักใหญ่ก่อนที่ติณณภพจะขอตัวกลับในเวลาเกือบสามทุ่ม
“แม่นึกว่าคืนนี้หมอติณณ์กับหนูเดซี่จะค้างกับแม่ที่นี่”
“เอาไว้วันหลังนะครับ วันนี้พวกเราไม่ได้เตรียมเสื้อผ้าและของใช้ส่วนตัวมาเลย”
“เดซี่ วันหลังหนูมาค้างที่นี่นะเดี๋ยวแม่จะให้คนจัดห้องให้”
“ทำไมต้องจัดห้องเวลาครับแม่ เดซี่นอนห้องเดียวกับผมก็ได้จะต้องจัดให้เหนื่อยทำไมครับ”
“ก็ห้องเรามันน่านอนเสียที่ไหนล่ะ แม่กลัวว่าเดซี่จะตกใจเอาน่ะสิ”
“ห้องนอนอาหมอเป็นยังไงเหรอคะ”
“ก็มีแต่รูปภาพโครงกระดูกติดเต็มไปหมดเลยตั้งแต่สมัยเรียนแล้วแม่จะแกะออกก็ไม่ยอมให้แกะออกสักที เดซี่กลัวไหม”
“ไม่เท่าไหร่ค่ะ เพราะที่ห้องทำงานเอาหมอที่บ้านหนูก็เห็นอาหมอแขวนไว้เหมือนกัน”
“ถ้าอย่างนั้นวันหลังหนูมาค้างที่นี่นะเราจะได้คุยกันนานกว่านี้”
“ได้ค่ะแม่ หนูไปก่อนนะคะขอบคุณคุณพ่อคุณแม่มากที่ไม่รังเกียจหนู
