เย็นวันอาทิตย์ขณะที่เดนิสากำลังคุยกับคุณยายราตรีเรื่องการไปเที่ยวกับเพื่อนๆ เสียงออดที่หน้าประตูก็ดังขึ้น เดนิสาคิดว่าคนที่มากดน่าจะเป็นมารดาของติณณภพแน่ๆ หญิงสาวรีบเดินออกไปเปิดประตูและก็เป็นจริงอย่างที่เธอคิดเพราะบิดามารดาของเขามาพร้อมกับกระเช้าผลไม้ใบใหญ่
“สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่ คุณยายอยู่ข้างในค่ะ”
“หนูเกริ่นกับคุณยายหรือยังจ้ะ”
“ยังค่ะหนูไม่กล้า”
“ไม่เป็นไรเดี๋ยวแม่จัดการเอง”
เดนิสาเดินนำผู้ใหญ่ทั้งสองเข้ามาในบ้านซึ่งพอคุณยายของเธอเห็นก็ยิ้มด้วยความดีใจเพราะไม่ได้เจอกันมานาน
“สวัสดีค่ะคุณยาย / สวัสดีครับคุณยาย”
“สวัสดีจ้ะ เข้ามานั่งก่อนเป็นยังไงกันบ้างล่ะไม่เจอกันนานเลยสบายดีไหม”
“พวกเราสบายดีครับ คุณยายก็ยังแข็งแรงเหมือนเดิมนะครับ”
“ยายก็ยังพอมีแรงอยู่”
“วิไลต้องขอโทษคุณยายด้วยนะคะไม่ค่อยได้แวะมาหาเลย”
“ไม่เป็นไรหรอก คนเราก็มีงานกันทั้งนั้นแล้ววันนี้แวะมาหาหมอติณณ์
