“หลาม มึงคิดดีแล้วเหรอหลาม”
“ว่า?”
“จะเปิดเบียร์หรือกลับไปเปิดมัน เอาดีๆ” ติณห์ถามเพราะความเป็นห่วง หน้าตาบอกเลยว่าพร้อมบวกมาก
มีสิทธิ์อะไรมายุ่งกับคนของเพื่อนกูครับ ไอ้หลามมันเคยร้องไห้เหรอ ไม่เคยเว้ย! แล้ววันนี้คือกูเห็นน้ำตาของมัน ถึงจะไม่ได้ฟูมฟายแต่กูก็ไม่ได้อยากให้เพื่อนกูเจ็บไง!
“ไม่เป็นไร กูยอมรับความจริงได้”
“มึงแคร์เขาขนาดนั้นเลยเหรอวะ ก็เข้าใจได้ว่าผู้ชายอย่างเรามันก็ต้องมีรู้สึกพิเศษกับใครอยู่บ้าง แต่ที่ผ่านกูก็ไม่เคยเห็นมึงเป็นแบบนั้นไง”
“อกหักบ้างก็ได้ เจ็บแค่นี้คงไม่ถึงตาย” ฉลามคว้ากระป๋องแอลกอฮอล์มาเปิดตามด้วยการกระดกดื่ม หางตาเหลือบมองไอ้สามตัวที่เดินตามมาสมทบทีหลัง มีบ้างที่เห็นพิรุธในตาของพวกมัน
เงียบแปลกๆ เหมือนในหัวของพวกมันกำลังคิดอะไร!
“กูเกือบจะเข้าไปเหยียบหน้ามันอยู่แล้ว ว่าแต่มึงส่งข้อความมาบอกให้พวกกูอยู่เฉยๆ กันทำไมวะ”
“เออ กูก็ว่าจะถาม พวกกูเลยไม
