“พ่อขอโทษสำหรับทุกอย่างนะลูก พ่อผิดเองทุกอย่างมันเป็นความผิดของพ่อเอง” ปรินทร์ยกมือขึ้นลูบแก้มของบุตรสาว น้ำตาคลอมองรอยแดงเป็นริ้ว ทั้งรู้สึกผิดและสงสารจับใจ
“พ่อจะแก้ไขทุกอย่างเอง จะไม่ให้ลูกต้องเจออะไรแบบนี้อีก พ่อสัญญา”
“ถ้าคนพวกนั้นไม่พยายามแสดงตัว พ่อคิดจะยอมรับความผิดพลาดของตัวเองไหมคะ ถ้ามีผู้ชายสักคนมาทำกับหนูแบบที่พ่อทำกับแม่ พ่อจะรู้สึกยังไง”
“นั่นคือสิ่งเดียวที่ผมยอมไม่ได้ พ่อเลว พ่อรู้ ที่หาคนที่ดีที่สุดให้ลูกเพราะไม่อยากให้ลูกเจอคนแบบพ่อ”
“ทั้งที่รู้ว่าสิ่งที่ทำมันผิด แต่ไม่ได้คิดที่จะทำให้มันถูกต้องเลยเหรอคะ”
“พ่อรักแม่ของลูกมากนะขนม รักแค่แม่ รักที่สุด พ่อรู้ว่าพ่อไม่ควรทำแบบนี้ ในงานเลี้ยงของบริษัท พ่อพลาดมีอะไรกับผู้หญิงคนนั้น ถ้าบอกว่าไม่รู้ตัว ไม่รู้ว่าเกิดขึ้นได้ยังไงทั้งที่ตื่นมาอยู่ข้างเขาพ่อก็เห็นแก่ตัวที่สุด ทุกอย่างมันควรจบเพราะผู้หญิงคนนั้นไม่ได้จะเรียกร้
