ตอนที่ 22
หมาป่าหุ้มหนังแกะ3
เป็นครั้งแรกของ ลลิน ที่ได้เข้ามาเหยียบบ้านธนกรกุล ที่ตั้งตระหง่านภายในรั้วสูงตัดขาดจากบรรยากาศโลกภายนอก ด้วยสถาปัตยกรรมร่มสมัยแบบไทยและโกธิค ภายในพื้นที่กว่าสี่ไร่ มีอาคารใหญ่อยู่สามหลัง ทว่า วิช คุณชายกล้ามโต พาเธอไปบ้านหลังที่อยู่ติดกับหลังใหญ่ด้านหน้าที่มีพื้นที่สวนกว้างขวาง และส่งกลิ่นหอมของดอกไม้นานาพันธุ์
คุณหญิงผกามาศ นั่งจิบน้ำชาอยู่ที่ศาลาเล็ก มีหมวกสานใบลานวางอยู่ข้างๆ พร้อมกับกรรไกรตัดกิ่งและหนังสือสวดมนต์อยู่สามเล่ม ใบหน้าท้วมของหญิงวัยชราดูสดใสสมวัย แม้จะผ่านกาลเวลามาเจ็ดสิบกว่าปีแล้ว ทว่าก็ยังดูสง่างดงาม
“สวัสดีครับคุณย่า ผมพาหลินมาฝากเนื้อฝากตัวครับ”
วิช ยกมือไหว้ผู้สูงวัย และ ลลิน ก็ทำตามเขาอย่างนอบน้อม แม้ในใจจะรู้สึกประหม่านิดๆ เมื่อเหลือบเห็นสายตาน่าเกรงขาม ที่เหลือบมองลอดแว่นตามาที่เธออย่างสำรวจ
“สวัสดีค่ะคุณหญิง”
หัวใจเธอเต้นตึกตัก
