ไม่อยากห่าง

1079 คำ

ตอนที่ 33 ไม่อยากห่าง ลลิน หลับไปหลังจากนั้น ก่อนจะรู้สึกตัวเมื่อความหนักอึ้งจากแขนแข็งแรงที่พาดยังสะโพก และรัดรึงร่างของเธอไว้ไม่ให้ขยับ ขณะที่ใบหน้าหล่อเหลาของ วิช ซุกอยู่กับทรวงอกอิ่มของเธอ เปลือกตาหนาที่มีแผงขนตางามงอนเรียงสวยหลับพริ้ม ส่งเสียงหายใจสม่ำเสมอ “อื้อ” แขนแข็งแรงยึดตัวเธอไว้ให้แน่นยิ่งกว่าเดิม เมื่อเธอจะขยับตัวห่าง ลลิน จำต้องยกมือเขาออกจากตัวเธอและดันหน้าเขาให้ออกห่างทว่าเหมือนคนตัวโตกว่าจะไม่ยอม “หือ ไม่เอาจะไปไหนครับ?” เสียงอู้อี้จากริมฝีปากหยักที่อยู่เต้าทรวงของเธอเอ่ยถาม “หลินหนัก อยากไปห้องน้ำและตอนนี้หลินหิวข้าวด้วย” “เดี๋ยวค่อยกิน อีกสองชั่วโมง แม่บ้านถึงจะยกมาให้” “สองชั่วโมง” “อืม หลินหิวเหรอ? เมื่อกี้ยังไม่อิ่มเหรอไง?” เอ่ยเสร็จ ใบหน้าหล่อเหลาก็ซุกยังอกอิ่มของเธอต่อ จนหญิงสาวเริ่มรู้สึกจั๊กกะจี้ เพราะคล้ายเคราสากของเขาจะทิ่มเสียดสีกับผิวอ่อนของเธอ แต่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม