ตอนที่ 35
หนุ่มเนื้อหอม
หลังกินมื้อเที่ยงและยาแก้ไข้ไปสองเม็ด ลลิน ก็มานั่นเคลียร์งานในไอแพคตัวเองอยู่สักครู่ ก่อนจะหลับไปเพราะฤทธิ์ยาตรงโซฟาที่อยู่ห้องโถงด้านนอก มารู้สึกตัวอีกทีเมื่อสัมผัสจากอุ้งมือหนาทาบทับยังหน้าผากมน ขณะที่ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงมาใกล้และเอ่ยถามเสียงนุ่มนวล
“เป็นยังไงบ้างครับ ไหวมั้ย?”
“คุณวิช!”
หญิงสาวปรือตาขึ้นมา พร้อมพยุงกายตัวเองขึ้น “กลับมานานแล้วเหรอคะ? แย่จริงวันนี้นอนสลบไสลทั้งวันเลย”
“เพิ่งมาถึงครับ แย่ตรงไหนกันพักผ่อนเยอะๆนะดีแล้ว พี่ต่างหากที่ต้องขอโทษที่ปล่อยให้หลินเป็นแบบนี้” น้ำเสียงของเขานุ่มนวลอ่อนโยน ขณะที่มือหนาเอื้อมปัดปรอยผมเล็กที่ระข้างแก้มทัดยังใบหูให้เธอ
“หลินดีขึ้นมากแล้วค่ะ ดีเหมือนกันไม่เคยได้นอนหลับยาวๆแบบนี้มานานแล้ว ตั้งแต่เปิดบริษัทและรับงานโปรเจคมา”
หญิงสาวสะบัดหน้าไปมา เพื่อขับไล่ความงัวเงียออก ขณะที่อุ้งมือหนาเอื้อมมาจับแขนเล็กของ
