ตอนที่ 50
ยาวิเศษของผม
“อย่าไป อย่าห่างจากพี่ ...พี่อยากดมกลิ่นหลิน”
อุ้งมือหนารั้งร่างบางของเธอไว้จน ลลิน เซถลาทับยังตัวเขาเหมือนเดิม ใบหน้าหล่อเหลาขยับมาชิดแล้วซุกจมูกโด่งฝังยังอกอิ่มที่มีเพียงบราเซียร์ตัวสวย สูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆจากเรือนกายของเธอเข้าไปเต็มปอด
กลิ่นที่ทำให้เขารู้สึกดี ผ่อนคลายโดยไม่ต้องใช้ยาใดๆ
“ขอโทษนะคะที่หลินมาช้า”
น้ำเสียงของเธอสั่นระริก ขณะไล้มือบนแก้มสากของเขาอย่างแผ่วเบา ยิ่งเห็นท่าทางทุรนทุรายของเขาที่ถูกกระตุ้นด้วยยากำหนัดแล้วผสมกับสิ่งเร้าของกลิ่นน้ำหอมและกลิ่นกายผู้หญิงผู้หญิงคนนั้นอีก
เขาคงทรมานมาก และหากเธอมาช้ากว่านี้
และผู้หญิงคนนั้นทำอะไรลงไปโดยไม่สนใจว่าเขากำลังทรมานแค่ไหนจนอาจมีเหตุให้เขาช็อคและเป็นอะไรมากกว่านี้ เธอคงรู้สึกแย่มาก คิดแล้วหัวใจของเธอก็กระตุกไหว จนหยาดน้ำใสคลอออกมาและหยดแหมะลงบนแก้มของเขา
“หลิน ร้องให้ทำไม?”
“ฮึก”
“ไม่ร้องซิครับ
