ตอนที่ 16 หลานชายคนโปรด “ขอบคุณมากนะคะที่ขับรถมาจนถึงนี่เลย พอดีหลินนัดกับปรายไว้ ว่าจะคุยเรื่องงานนอกสถานที่กันนิดหน่อย และขอโทษนะคะที่ไม่ได้ไปส่งที่เคเอ็ม” ลลิน บอกกับคนข้างหลังพวงมาลัย เมื่อรถมาจอดยังวียูเนี่ยน ที่เธอนัดกับ ปลายฝัน เพื่อนสนิทให้มาเจอกันที่นี่ พลางก็ครุ่นคิดในใจว่า มันน่าเกลียดไหมหนอที่เธอไม่ไปส่งเขาถึงสถานที่พักดั่งเช่นทุกครั้ง ก็เขาบอกเองนี่นา ว่าจะมาธุระแถวนี้ “ไม่เป็นไรหรอก พี่เองก็ไม่อยากให้หลินเหนื่อยไปมากกว่านี้ เดี๋ยวพี่คุยธุระกับเพื่อนเสร็จคงมีคนมารับ” ลืมไป! ว่านี่ คือ วิช ธนกรกุล เขามีราชรถหรูที่พร้อมจะมารับส่งได้ยี่สิบสี่ชั่วโมงอยู่แล้ว “งั้นหลินไปแล้วนะคะ” เธอย้ำเขาอีกครั้ง เมื่อรับกุญแจรถจากมือหนาของเขา “อืม ไว้พี่โทรหาครับ” “ค่ะ” หน้าสวยก้มหงุดเล็กน้อย ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าทำไมถึงรู้สึกเขินอายกับท่าทีสุภาพของเขาในตอนนี้ เมื่อกดล็อครถเสร็จ ลลิน จ