“ใช่ค่ะ...เรามีแพลนจะกลับพรุ่งนี้ อย่างน้อยวันนี้หลินว่าเราก็ได้เที่ยวคุ้มค่าแล้วล่ะค่ะ”
หลินพูดจบก็เดินออกไปแต่เก่งสังเกตเห็นว่านักท่องเที่ยวสาวหน้าหมวยหุ่นอวบอัดทิ้งสายตาชวนเชิญไว้อย่างเห็นได้ชัด เขายิ้มซ่อนนัยก่อนจะเดินตามพวกสาว ๆ ไปยังห้องอาหารของรีสอร์ท
ในยามดึกสงัดร่างของใครคนหนึ่งเดินย่องเงียบไปหยุดที่หน้ากระท่อมซึ่งอยู่ห่างจากบ้านพักหลังอื่น ๆ ของรีสอร์ทที่มีแสงไฟสว่างส่องไปเกือบไม่ถึง แต่ในกระท่อมหลังนั้นมีแสงสว่างด้วยตะเกียงดวงใหญ่
ร่างอ้อนแอ้นในชุดเสื้อกล้ามและกางเกงขาสั้นจนเห็นแก้มก้นหยุดที่หน้ากระท่อมก่อนจะค่อย ๆ ผลักบานประตูไม้เข้าไปและเห็นร่างใหญ่โตของนายพรานใหญ่นั่งอยู่บนเก้าอี้หวายภายในกระท่อม และเมื่อเห็นว่าใครเข้ามาในยามวิกาลพรานถมก็ทะลึ่งตัวลุกขึ้นยืน นายพรานใหญ่นุ่งเพียงผ้าขาวม้าผืนเดียว ท่อนบนเปลือยเปล่าทำให้เห็นมัดกล้ามแข็งแกร่งน่าดึงดูด
“คุณหลิน...มายังไงครับนี
