วายุ....
บ๊วบ บ๊วบ บ๊วบ
"อ่าาา ดีมาก โคตรดีเลยนกยูง อ่าา แบบนั้นครับคนดีของพี่" ผมครางออกมาอย่างพอใจเมื่อนกยูงทำตามที่ผมบอกทุกอย่าง ให้ทำอะไรก็ยอม ผมก้มลงไปมองนกยูงที่กำลังทำออรัลเซ็กส์ให้ผมถึงเธอจะไม่ประสีประสาทำเป็นครั้งแรกแต่ก็ทำให้ผมฟินจนอยากจะแตกหลายรอบ ใครจะไปคิดว่ายัยจุ้นจ้านจะทำให้ผมเคลิ้มได้ขนาดนี้ ปากอุ่นๆ ของเธอที่รับเจ้าน้องชายผมแม้จะเข้าได้ไม่เต็มปากเพราะของผมมันใหญ่กว่ามาตรฐานชายไทยแต่แค่นี้ผมก็ฟินแล้ว
อ๊อก อ๊อก อ๊อก นกยูงเหมือนจะเริ่มรู้งานเธอเริ่มทำโดยที่ผมไม่ต้องกำกับ
"เก่งมากครับที่รัก" เธอหยุดนิ่งไปเมื่อผมพูดคำว่าที่รักออกไป
"ทำให้พี่มีความสุขนะครับที่รัก^^" เธอเงยหน้าขึ้นมองผมเล็กน้อยก่อนจะทำออรัลเซ็กส์ให้ผมต่อ จนกระทั่งผมไม่สามารถกักเก็บความต้องการเอาไว้ได้ ผมปลดปล่อยน้ำเข้าใส่ปากของนกยูงจนล้นทะลักเต็มปากเธอรีบคายมันออกมา หน้าแดงหูแดงไปหมดจนผมอดขำไม่ได้
"พี่ขอโทษครับนกยูงทำให้พี่มีความสุขจนพี่ยั้งไม่ทันขอโทษนะครับที่รัก" ผมดึงนกยูงมากอดแล้วจูบที่หน้าผากเธออย่างอ่อนโยน นกยูงรีบกอดเอวผมแล้วเอาหน้าซบไหล่ผม
"นกยูงทำให้พี่มีความสุขใช่มั้ยคะ"
"ครับนกยูงทำให้พี่มีความสุขที่สุดเลยรู้มั้ยพี่ไม่เคยมีความขนาดนี้มาก่อนเลย" ผมโกหกเพื่อให้เธอตายใจ
"นกยูงดีใจที่พี่วายุชอบ นกยูงชอบพี่วายุมากนะคะ"
"พี่รู้ครับ"
"แล้วพี่วายุชอบนกยูงบ้างมั้ยคะ"
"นกยูงทำให้พี่มีความสุขขนาดนี้นกยูงคิดว่าไงล่ะครับ หื้มม"
"นกยูงดีใจจัง นกยูงคิดว่านกยูงจะชอบพี่วายุฝ่ายเดียวซะอีก"
"นกยูงคนดีของพี่ทำให้พี่หลวงขนาดนี้พี่คงไปไหนไม่รอดแล้วล่ะ พี่อยากนอนกอดนกยูงทุกคืนเลยรู้มั้ย"
"อื้ออพี่วายุ" นกยูงคงพอใจกับคำพูดโกหกของผมเธอกอดผมแน่นขึ้นกว่าเดิม ผมยิ้มเยาะตรงมุมปาก ผมพูดแค่นี้นกยูงก็ยอมผมแล้ว ยัยเด็กโง่เอ้ย
เรานอนกอดกันไปมาบนเตียงดูนกยูงจะมีความสุขมากเธอพร่ำแต่พูดว่าเธอชอบผมมากและสาธยายว่าเธอชอบผมตั้งแต่เมือ่ไหร่ตอนไหน ผมก็รับฟังแต่ถามว่าซึ้งไหมกับที่เธอพูด ไม่เลยครับไม่เลยสักนิด
"นกยูงแอบชอบพี่ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เห็นรูปพี่พี่รู้มั้ยคะว่านกยูงรอวันที่พี่จะกลับมา นกยูงหวังว่าพี่จะไม่รังเกียจนกยูง"
"ทำไมถึงคิดแบบนั้น ทำไมถึงคิดว่าพี่จะรังเกียจนกยูง"
"ก็แม่ของนกยูงเข้ามาอยูู่ในบ้านพี่ในฐานะภรรยาใหม่ของคุณพ่อ นกยูงก็กลัวว่าพี่จะเกลียดแม่ของนกยูงกับนกยูงยังไงล่ะคะ เพื่อนนกยูงบอกว่าเคยดูในละครหลังข่าวส่วนใหญ่ก็ไม่มีใครชอบแม่เลี้ยงเพราะกลัวว่าแม่เลี้ยงจะมาแย่งความรักไป"
"ไร้สาระเพื่อนนกยูงคงดูละครเยอะไปพี่ไม่คิดแบบนั้นหรอก อีกอย่างแม่นกยูงก็ไม่ได้ใจร้ายเหมือนแม่เลี้ยงในละครซะหน่อย และที่สำคัญมากไปกว่านั้นก็คือนกยูงน่ารักและแสนดีกับพี่ขนาดนี้พี่จะเกลียดรังเกียจได้ยังไงจริงมั้ย หื้มมม"
"พี่วายุ>เช้าวันต่อมา...
ผมลืมตาตื่นขึ้นมากก็ไม่เจอนกยุงแล้วครับไม่รู้เธอออกไปตั้งแต่เมือ่ไหร่ เพราะเมื่อคืนหลังจากที่เราสลับกันทำออรัลเซ็กส์ให้กันเราสองคนก็นอนกอดกันแล้วก็หลับไป คงด้วยเพราะยาแก้ไข้ที่ผมกินเข้าไปกับที่สิ่งนกยูงทำให้ผมก็เลยทำให้ผมหลับเป็นตาย
ผมเดินลงมาก็เจอพ่อกับเมียใหม่พ่อนั่งทานข้าวเช้ากันสองคนโดยไม่มีนกยูงแต่ผมก็ไม่ได้ถามถึงหรอกนะเพราะไม่อยากให้ทุกคนคิดว่าผมให้ความสำคัญ
"วายุมาทานข้าวกับพ่อกับน้าดาวเรืองลูก" พ่อเรียกผมผมก็เดินไปนั่งที่ประจำก้มหน้าท่านข้าวเช้าไปไม่ได้เงยหน้าคุยกับใครเพราะไม่รู้จะคุยอะไร
"เอ่อ เรื่องเมื่อวานน้าขอโทษด้วยนะคะที่ไม่ได้บอกคุณวายุคนแรก"
"ช่างเถอะครับผมก็ไม่ได้อะไรแล้ว แต่ก็ขอแสดงความยินดีอีกรอบนะครับ"
"ขอบคุณนะคะ^^"
"เอ้อ วายุ วันนี้พ่อไม่ได้เข้าบริษัทนะเพราะต้องพาน้าดาวเรืองไปซื้อของน่ะ"
"ครับ"
"อันที่จริงดาวให้คนขับรถไปส่งก็ได้ค่ะห้างก็อยู่ใกล้แค่นี้เองคุณรุจไปทำงานก็ได้ไม่ต้องห่วงดาวหรอกค่ะ"
"ไม่ได้ผมไม่ไว้ใจผมกลัวเกิดอันตรายกับคุณกับลูกของเรา" หึลูกของเรา ผมแสยะยิ้มมุมปากเมื่อได้ยินคำพูดของพ่อ ดูพ่อจะเห่อไม่ใช่น้อยที่กำลังจะมีลูก ผมไม่อยากจะพูดหรอกว่าอายุปูนนี้กันแล้วคิดยังไงถึงปล่อยให้ตัวเองท้อง คงอยากให้ลูกในท้องได้สมบัติของพ่อมั้งเพราะเท่าที่รู้มาผู้หญิงคนนี้ไม่ได้จดทะเบียนกับพ่อ มันคงเป็นแผนมากกว่าไม่ใช่เพราะไม่อยากได้สมบัติหรอก แต่คงคิดมาดีแล้วทำเป็นไม่อยากได้อะไรจากพ่อแต่จริงๆ แล้วก็มีแผนท้องเพื่อให้พ่อยกสมบัติให้ลูกของตัวเอง ทั้งที่มันควรจะเป็นของผมแค่เพียงคนเดียว