นกยูง....
"นกยูง นกยูง ช่วย พี่หน่อยนกยูง อ้วกกกกกก อ้วกกกกกก" เสียบตะโกนเรียกของพี่วายุที่เรียกฉันคล้ายคนกำลังจะหมดแรงทำให้ฉันต้องรีบวิ่งไปในห้องน้ำ
"พี่วายุเป็นอะไรคะ" พอเข้าไปฉันก็ตกใจที่เห็นเขากำลังงโก่งคออาเจียนอยู่ตรงชักโครกอย่างเอาเป็นเอาตายฉันรีบเข้าไปลูบหลังให้เขา
"ไม่รู้เหมือนกัน ตื่นมาก็เวียนหัวแล้วก็อยากจะอ้วก อ้วกกกกกก อ้วกกกกกก " พูดได้ไม่กี่คำเขาก็อ้วกออกมาอีก อ้วกจนไม่มีอะไรออกนอกจากน้ำ
"ไปหาหมอดีมั้ยคะ" ฉันบอกด้วยความเป็นห่วง
"ตอนนี้พี่ไปไม่ไหว พี่ไม่มีแรงขับรถ"
"ให้คุณลุงคนขับรถไปส่งก็ได้นี่คะ"
"ฮือออ ไม่เอายังไม่อยากไป"
"งั้นก็ตามใจพี่ละกันค่ะ" ฉันไม่อยากบังคับเขาเพราะเห็นว่าเขาก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก
"นกยูงพยุงพี่ออกไปหน่อยพี่ไม่มีแรงเดิน" ฉันพยุงพี่วายุมานอนที่เตียงหาผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้าให้เขาเพื่อให้เขารู้สึกสดชื่นก่อนจะออกไปบอกให้คุณลุงคนขับรถไปส่งน้องลมหนาวที่โร
