แบม....
"พี่ไม่น่าไปรักคนอย่างเธอเลย ฮึกฮึก"
"ไม่น่าไปรักงั้นเหรอ พูดออกมาได้ไม่อายปาก ถ้าเธอรักฉันเธอคงไม่บอกเลิกกับฉันด้วยเหตุผลงี่เง่าแบบนั้นหรอก"
เพราะฉันรักเขามากยังไงล่ะฉันถึงต้องพูดบอกเลิกเขาด้วยเหตุผลงี่เง่าแบบนั้น
ย้อนกลับไปก่อนหน้านั้น...
ฉันทำงานอยู่ที่ร้านอาหารไทยร้านหนึ่งในเมืองๆหนึ่งในประเทศอังกฤษซึ่งเป็นงานแรกที่ฉันได้ทำตั้งแต่ย้ายมาอยู่ที่อังกฤษตามคำสั่งของพ่อ ตอนนั้นฉันยังเรียนอยู่มอปลายฉันมีแฟนคนแรกซึ่งเขาเข้ามาจีบฉันก่อน เราคบกันมาได้สักพักฉันก็แอบจับได้ว่าเขามีคนอื่น ตอนนั้นฉันโกรธและเสียใจมากฉันถามแฟนของฉันว่าทำไมถึงทำแบบนี้ คำตอบที่ได้ก็คือเพราะฉันไม่ยอมเป็นของเขาฉันให้ความสุขเขาไม่ได้เขาก็เลยต้องไปหาคนที่ให้ความสุขกับเขาได้แต่ฉันจะไม่เสียใจมากขนาดนี้ถ้าผู้หญิงที่เขาแอบมีอะไรด้วยไม่ใช่บีมน้องสาวฝาแฝดของฉันตอนนั้นฉันทั้งเสียใจทั้งผิดหวังกับทั้งน้องสาวและแฟน บีมเข้
