53 เลิกกันเถอะ (แก้ไข)

2146 คำ

53เลิกกันเถอะ แบม.... หลังจากที่พ่อวางสายไปฉันเริ่มเป็นห่วงอัสอย่างบอกไม่ถูกฉันหวังว่าพ่อจะแค่ขู่เท่านั้นคงไม่กล้าที่จะทำแบบที่พูด หนึ่งชั่วโมงต่อมา... ตอนนี้ฉันนั่งรออัสเขายังไม่กลับมาเลยเขาออกไปตั้งแต่ก่อนที่พ่อจะโทรมา เขาบอกฉันว่าจะออกไปซื้อของสดมาทำอาหารให้ฉันทาน ตอนแรกฉันจะไปช่วยเขาเลือกซื้อของแต่เขาบอกให้ฉันอยู่ที่ห้องเขาอยากให้ฉันพักผ่อนเพราะเห็นว่าวันนี้เป็นวันหยุดของฉันเขาบอกว่าฉันเหนื่อยจากการทำงานมาทั้งอาทิตย์แล้วเขาอยากดูแลฉันบ้างซึ่งฉันก็ตามใจเขา ฉันหยิบมือถือโทรหาเขาแต่เขาก็ไม่รับสาย ฉันโทรไปหลายสายเขาก็ยังไม่รับ ตอนนี้ฉันคิดไปในทางไม่ดีฉันกลัวว่าเขาจะเป็นอะไรไป ฉันรีบเดินไปหยิบเสื้อคลุมมาใส่ฉันออกไปตามหาเขา ระยะทางจากอพาร์ทเม้นท์ไปห้างมันไม่ได้ไกลมากสามารถเดินไปได้ ฉันหวังว่าฉันจะเจอเขาเดินอยู่ริมฟุตบาทเขากำลังเดินกลับหิ้วของพะรุงพะรังอยู่หรือไม่ก็กำลังเลือกซื้อของยังไม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม