55ท้อง/แท้ง
แบม...
ฉันนอนซมอยู่ที่ห้องสองวันเต็มๆ เพราะลุกไม่ขึ้นไปไหนไม่ได้ฉันโทรลางานกับคุณป้าร้านอาหารโดยให้เหตุผลว่าฉันไม่สบายไปทำงานไม่ไหว ซึ่งจริงๆ แล้วฉันก็ป่วยจริงๆ นั่นแล่ะสภาพของฉันไม่สามารถออกไปเจอหน้าใครได้เลย ร่องรอยต่างๆ ตามร่างกายของฉันมันเยอะมากเยอะจนฉันยังตกใจว่าฉันผ่านมันมาได้ยังไง ฉันหันไปมองเงินที่อัสโยนให้ฉันมันยังวางอยู่ที่เดิมเพราะฉันไม่ได้แตะต้องมันเลย ฉันมองเงินจำนวนนั้นทั้งน้ำตา ในความคิดของฉันตอนนั้นตอนที่เขากำลังโมโหและกำลังโกรธแวบหนึ่งฉันคิดว่าฉันควรจะบอกความจริงกับเขาเรื่องพ่อแต่เขาไม่ฟังอะไรฉันเลยเขาหาว่าฉันโกหกตอแหลฉันก็เลยเลือกที่จะเงียบไม่พูดอะไรออกไปอีกเพราะพูดไปเขาก็ไม่เชื่ออยู่ดี ฉันคิดนะว่าถ้าฉันบอกเขาให้เร็วกว่านี้ไม่บอกเลิกเขาเรื่องระหว่างเรามันคงไม่เป็นแบบนี้แต่ช่างมันเถอะถึงยังไงมันก็ผ่านมาแล้วและมันก็จะผ่านไป ฉันกับเขาคงมีวาสนาร่วมกันมาเพียงแค่น
