Bad...1
584 คำ
Bad...1
nine eight seven six five four three two one...
วี้ดดดดดด! บู้ม บู้ม บู้มมมมม
ปัง! ปัง! ปัง! ตู้ม ตู้ม ตู้ม
วี้ดดดดดด! บู้ม บู้ม บู้มมมมม.........
แสงไฟหลากสี และเสียงที่ดังสนั่นหวั่นไหวกึกก้องของพลุนั้นทำให้ร่างบางต้องลุกขึ้นมาจากเตียงนอนขนาดคิงไซส์ ขาเรียวเล็กก้าวเดินมายังที่หน้าต่าง มือกระชับชุดคลุมบาธโรบกอดอกมองไปยังแสงไฟนับล้านดวงที่แตกกระจัดกระจายอวดความสวยงามอยู่บนท้องฟ้ากลางมหานครโตเกียว ประเทศที่ได้ขึ้นชื่อว่าแดนอาทิศอุทัย
วันที่หนึ่งมกราคมของทุกปี คือวันขึ้นปีใหม่ที่คนส่วนใหญ่ทั่วโลกต่างพากันเฉลิมฉลองให้กับปีเก่าที่ผ่านไป และปีใหม่ที่เพิ่งก้าวเข้ามา
หญิงสาวหันกลับมามองร่างกำยำที่นอนเปลือยเปล่ายู่บนเตียงนอนใหญ่ แม้ผ้าห่มจะห่มถึงท่อนเอวแต่ภาพที่มองเห็นคือกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ ซิกแพคที่เป็นลอนๆเรียงกันสวย ตรงหน้าอกฝั่งขวาที่มีรอยสักเป็นรูปพระอาทิตย์ พอมองไปบริเวณโคนแขนและหัวไหล่ที่มีรอยเล็บขว่านเป็นแนวยาว ยิ่งทำให้ใบหน้าหวานร้อนวูบขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว ใบหน้างามที่มีสีแดงระเรื่อขึ้นมาเพราะตัวเธอรู้ดีว่ารอยนั้นเป็นฝีมือของใคร ยิ่งทำให้เจ้าหล่อนนึกถึงกิจกรรมหฤหรรษ์ในช่วงหัวค่ำที่ผ่านมา
วี้ดดดดดดดด บู้ม บู้ม............. ร่างบางหันกลับไปมองบนท้องฟ้าอีกครั้ง เสียงดังของพลุ และสีสันของมันยิ่งมอง ยิ่งทำให้.........รำรึกถึงวันวานที่ผ่านมา
*************************************************
กอบัว หรือ บัวบูชา พินิจธรรม หญิงสาวที่มีใบหน้าสวยราวกับว่าเจ้าหล่อนเป็นลูกรักของพระเจ้าที่ปั้นแต่งใบหน้า และรูปร่างอันสมส่วนนี้ไว้ ผิวที่ขาวอมชมพู ตากลมโต นัยตาสีดำสนิท ขนตามงอนยาวเป็นแพ สันจมูกโด่งรั้นนั้นรับกับปากที่อวบอิ่มอมชมพูนะเรื่อ ส่งผลให้เธอนั้นสวยปนเซ็กซี่ในแบบเดียวกัน
หญิงสาวเติบโตมาจากสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าที่อยู่ทางภาคเหนือของประเทศไทย เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใครเป็นพ่อแม่ของตน เท่าที่จำความได้หญิงสาวก็มีคุณครูสมใจ บุคคลที่ดูแลสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งนี้ที่คอยดูแล เลี้ยงดู อบรมสั่งสอนจนเธอเติบโตมาจนถึงทุกวันนี้
"เฮ้ กอบัววันนี้เป็นวันสิ้นปี เราไปฉลองกันนะ นะ นะ นะ นะ" ขวัญข้าวเพื่อนสนิทของเธอเอ่ยขึ้น
"แต่ว่า...."
"ไม่ต้องตงต้องแต่อะไรทั้งนั้นนะกอบัว แกไม่ได้ไปเที่ยวกับฉันนานแล้วนะ" ขวัญข้าวรีบสวนขึ้นมาทันที
"ฉันต้องทำงานนะแก ยิ่งช่วงสิ้นปีลูกค้าที่ร้านเยอะแน่ๆเลย"
"ถ้างั้นฉันจ้างแกก็ได้ แกทำพาร์ทไทม์ได้ชั่วโมงเท่าไหร่ฉันให้แกสองเท่าเลย แต่แกต้องไปเที่ยวกับฉัน" ขวัญข้าวยังยืนยันที่จะพาเพื่อนไปเที่ยวให้ได้
"....."
"นะ...เป็นอันตกลงว่าคืนนี้แกไปเที่ยวกับฉัน"
"อืมมมม ก็ได้ขอฉันโทรไปลาผู้จัดการร้านก่อนนะ และแกไม่ต้องจ้างฉันหรอกนะ เอาเป็นว่าฉันตกลง เพราะแกเป็นเพื่อนรักฉันต่างหาก"
" °>_
- ผู้เขียน
