สิบห้านาทีต่อมา
"อะ โอยยยย" โมรี ตื่นขึ้นมาอย่างงุนงนมองรอบๆ ปรากฏว่า ห้องนอนตัวเอง "หนูกลับห้องมาได้ยังไงคะ โอย"
"ฉันนี่แหละแบกเธอขึ้นมาพร้อมกับสวมพระให้ ทำไมต้องเอาตัวเองไปเสี่ยงขนาดนั้นด้วย" คอสบ่น
"อย่าเพิ่งพูดถึงเลยค่ะ ตอนนี้หนูรู้สึกเจ็บที่หน้า เหมือนมีบางอย่างกระแทกเข้าใส่" มือน้อยลูบแก้มซ้าย หยัดกายลุกนั่ง
"อ๋อออ เธอเป็นลมล้มแล้วหน้ากระแทกพื้น"
"หนูล้มแล้วหน้าไปกระแทกพื้นหรือคะ.."
"ใช่! เธอล้มแรงมากด้วย ฮึฮึ"
เสียงหัวเราะที่มีพิรุธ แต่ไม่ทำให้โมรีเอะใจ ก่อนจะลุกลงจากเตียงเดินไปยังโต๊ะเครื่องแป้ง ทันทีที่เห็นใบหน้าตัวเองก็ร้องดังลั่น
'กรี๊ดดดดดดด'
"น..หน้าหนูทำไมมันเป็นรอยช้ำแบบนี้!"
"ขอโทษนะ"
"ขอโทษเรื่องอะไรคะ"
"ฉันเป็นคนต่อยเธอเองแหละ"
"!!!!"
คอส รีบอธิบายถึงความจำเป็นและความไม่ทันได้คิด ก็เห็นโมรีเหมือนคนกำลังจะขาดลมหายใจ จึงต้องรีบหาวิธีทำให้หลุดพ้นเร็วไว
"ที่เป็
