22
เริ่มต้น... FWB
ปริญชะงักไปเล็กน้อย และมองหน้าลูกศรอย่างชั่งใจ เขายังไม่เชื่อว่าเธอพูดแบบนี้จากความรู้สึกที่ต้องการมันจริงๆ และคิดว่าเธอแค่เมาเท่านั้น
จนมือสวยประสานกุมมือเขาที่อยู่บนตัก และหันไปบอกเพื่อนๆที่กำลังดื่มหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน
"ฉันกับพี่ปริญกลับก่อนนะ" ทุกคนหันมาพร้อมกัน ได๋ได๋ยิ้มอย่างรู้ทันและหลิ่วตาหมวยๆจ้องทั้งคู่
"โอะโอ พรุ่งนี้มีเรียนเช้านะคะเพื่อนรัก"
"ระดับฉันแล้วสบาย"
"โดดอีกตามเคย"
ลูกศรกลอกตากลับ
และปริญปรัชญ์ก็มั่นใจขึ้นเมื่อเธอลุกขึ้นยืนและดึงมือเขายืนตาม ลูกศรไม่ได้เมา ไม่ได้เซ ไม่ได้เสียงยืดยาวเหมือนที่เขาเคยเห็นตอนนั้น เธอมีสติดีทุกอย่างเพียงแค่กล้าอยู่แล้ว กล้ามากขึ้นไปอีก
"พี่หมอปริญคะ ฝากลูกศรด้วยนะคะ" พิตต้าเอ่ยตามหลังด้วยน้ำเสียงประชดประชัน
"ฝากทำไมฉันดูแลตัวเองได้"
"ไม่ๆ ฝากปลุกพรุ่งนี้อ่ะ"
"ครับ ไม่ต้องห่วง"
ลูกศรไม่รอให้เพื่อนๆฝาก
