ตอนที่ 38
แสงแดดยามเช้าสาดส่องกระทบเปลือกตา รินรดาขยับตัวเล็กน้อยบนเตียงกว้าง ก่อนจะลืมตาตื่นขึ้น เธอเหลือบมองนาฬิกาบนผนัง ก็พบว่าเกือบเจ็ดโมงเช้า รินรดาลุกขึ้นนั่งบิดขี้เกียจเล็กน้อย ก่อนจะเดินตามหาเพื่อนไปยังห้องครัว
“ตื่นแล้วเหรอริน” เอมอรทักทายเสียงสดใส ขณะรินรดาเดินออกมาจากห้องนอน
“อืม..โทษทีตื่นสายไปหน่อย ก็เลยไม่ได้ช่วยเธอเตรียมอาหารเช้าเลย” รินรดาตอบอย่างสำนึกผิด
“เฮ่ย!..ไม่เป็นไร รินจะพักที่นี่ยาว ๆ เลยก็ได้นะ พี่เมฆเค้าไม่ว่าหรอก” เอมอรบอกอย่างใจดี
“ไม่เอาหรอกเกรงใจแย่” รินรดารีบปฏิเสธ ทั้งที่ใจจริงอยากอยู่ใกล้ชิดกับเมฆินทร์เป็นไหน ๆ
“อีกแค่เดือนเดียวพวกเราก็จะจบกันแล้วเนอะ สี่ปีเร็วมากเลยอะ” เอมอรรีบบอกเพื่อน
“อืม แต่ศุกร์เสาร์อาทิตย์รินต้องกลับบ้านนะ พี่ชัญญ่าไม่มีใครดูแล” รินรดาบอก
“พี่ชัญญ่านี่..สรุปเค้าจะเลิกกับคุณภูผาจริง ๆ ใช่มั้ย” เอมอรถามอย่างสงสัย เพราะเมื่อคืน
