[ โฮม : พาร์ท ]
เช้าของวันที่โคตรจะไม่สดใส ผมกำลังเรียกประชุมเหล่าหัวกระทิอย่างพวกมันมาปรึกษาหาลือ
ไม่รู้ว่ามันพอจะช่วยได้หรือเปล่า เเต่ผมก็ว่าหลายหัวมันดีกว่าหัวเดียวอยู่เเล้ว
ผมจัดการเล่าเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้มันฟังเเล้ว ซึ่งรีเเอคพวกมันก็ต่างกันออกไป คนที่ดูวิตกกังวลมากกว่าใครคงจะเป็นไอ้โซล หน้ามันนิ่งก็จริง เเต่เรียวคิ้วมันนี่ขมวดเข้าหากันเเน่นเชียว
"คนอคติ เปลี่ยนความคิดไม่ได้" มันพูดขึ้นท่ามกลางความเงียบของกลุ่ม
อาจารย์ยังไม่เข้าคลาส มีเเต่เหล่านักศึกษาที่ทยอมเข้ามาบ้างเเล้วบางกลุ่ม
"อะไรของมึงวะไอ้โซล" ผมขมวดคิ้วจ้องหน้ามัน ก่อนจะมองปากกาในมือที่มันกำลังควงไปมา
"คนที่เห็นเเก่ตัว มักจะมองไม่เห็นหัวผู้อื่น" มันว่าต่อเเล้วก็เงียบไป
"อะ พล่ามปรัชญาอีกละ" คราวนี้เป็นไอ้รันที่โผลงขึ้นมา หน้ามันเอือมนิดๆ เหมือนจะเเปลที่ไอ้โซลพูดไม่ถนัด มันก็เลยทำหน้าเหม็นขี้อย่างที่เห็น
"สำห
