บทที่ 48 เพียงคุณ

2927 คำ

'รู้ไหมว่าเราเจอกันครั้งแรกตอนไหน ความทรงจำเกิดขึ้นเมื่อไหร่ เมื่อไหร่ที่ทำให้เราสองคนเริ่มหวั่นไหว หรือจะเป็นในตอน ที่คุณต้องนอนเสียใจ หรือในตอนที่เราต้องไกล มันทำผมได้รู้ว่าคิดถึงแต่คุณ และในตอนนี้ ในเวลานี้ ล่วงเลยมานานเป็นปี ให้ดวงดาวนั้นเป็น เหมือนพยานรัก ขอสัญญา ว่าจะรักเพียงคุณ ว่าจะรักแค่คุณ ว่าจะรักแค่คุณเท่านั้น นานแสนนาน ก็จะรักเพียงคุณ ก็จะรักแค่คุณ อยากจะมีแค่คุณคนเดียว' ทะเลเป็นสถานที่ที่ผมชอบมากที่สุด ไม่ใช่การวิ่งลงทะเลเหมือนตอนเด็กๆ แต่เป็นการนั่งรับลมชมวิวตอนพระอาทิตย์ใกล้ตกดินกับคนที่ผมรักต่างหากเป็นอะไรที่ผมต้องการมากที่สุด ใต้เเสงอาทิตย์สีส้มในยามเย็น มีซุ้มดอกไม้สีขาวที่ถูกจัดขึ้นท่ามกลางหาดทรายสีทองระยิบระยับ เสียงเพลงคลอขึ้นเบาๆ ระหว่างที่ผมกำลังเกี่ยวเเขนพ่อเพื่อเดินตรงไปยังโฮม สายตาทอดมองตรงไปยังชายหนุ่มตรงหน้า คนที่บอกผมว่าพร้อมจะอยู่ข้างกันไป

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม