“เคยครับ ผมทำตั้งแต่ตอนที่ผมเรียนมหาวิทยาลัย ว่าแต่คุณน้ารู้ได้ยังไงครับ” ภูบดียิ่งสงสัยในตัวนางสายใจมากขึ้น เขามั่นใจว่าเขากับนางสายใจต้องเคยเจอกันมาก่อน แล้วยิ่งคำพูดที่บอกว่าตอบแทนที่เขาเคยช่วยชีวิตของพราวฟ้า มันยิ่งทำให้เขาสงสัยมากขึ้น
“ตอนที่เป็นดับเพลิงคุณเคยไปดับไฟที่ชุมชนแออัดแถวคลองเตยบ้างมั้ยล่ะ” นางสายใจยังไม่ยอมบอก นางค่อยๆ บอกให้เขานึกถึงเหตุการณ์วันนั้น
“น่าจะช่วงใกล้ๆ ที่ผมจะเลิกทำ เพราะต้องมารับช่วงต่อกิจการที่บ้าน ว่าแต่เราเคยเจอกันที่นั่นเหรอครับ” เขาพยายามนึกแต่ทุกอย่างมันดูเลือนลางเหลือเกิน
“คุณเคยช่วยชีวิตพราวไว้ ป้าเป็นคนขอให้คุณเข้าไปตามหาพราว ซึ่งตอนนั้นพราวกำลังติดอยู่ในกองไฟ เรื่องมันนานมาแล้วคุณอาจจะจำมันไม่ได้” นางสายใจเริ่มเล่า เขาก็เริ่มจำเหตุการณ์วันนั้นได้ เขาจำได้ว่ามีผู้หญิงสูงวัยคนหนึ่งบอกให้เขาเข้าไปช่วยลูกสาวซึ่งติดอยู่ที่บ้าน แล้วเขาก็เข้าไปช่วยเด็ก
