เลขาท่านประธาน...3
516 คำ
หลังจากที่ครุ่นคิดอยู่นาน ธัญสิตาตัดสินใจหันหลังกลับมาอีกครั้ง แล้วเดินหน้าเข้าไปหาร่างสูงที่กำลังหันหลังให้เธออยู่
“ฉันตกลงรับเงื่อนไขของคุณค่ะ” ธัญสิตาเปล่งวาจาออกไปด้วยความละอาย แต่ชีวิตของพ่อสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด โอกาสที่จะได้ไตที่เข้ากันกับพ่อของเธอนั้นมันยากเหลือเกิน ในเมื่อจะต้องขายศักดิ์ศรีให้คนที่เธอรอมาตลอด เพื่อคนที่เธอรักยิ่งอย่างบิดา ธัญสิตาก็ไม่มีอะไรต้องเสียใจในการตัดสินใจครั้งนี้
ภาวิตได้ยินคำตอบของหญิงสาว เขาจึงหมุนเก้าอี้กลับมาพร้อมกับรอยยิ้มหยัน ความรู้สึกของการเป็นผู้ชนะมันช่างรู้สึกดีเหลือเกิน
“ฉันจะบอกอีกอย่างนะ ฉันเป็นคนเซ็กส์จัด ไม่ว่าฉันจะอยากได้เธอที่ไหน เมื่อไหร่ ถ้าฉันต้องการมันก็ต้องได้ ถ้าเธอไม่พร้อมก็ออกไปซะ” ภาวิตกล่าวด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความหื่นกระหาย ใจของธัญสิตากระตุกวาบด้วยความเขินอายกับคำพูดจาบจ้วงของเขา แต่มาถึงขนาดนี้แล้วหญิงสาวจะถอยได้ยังไง
“ในเมื่อฉันตกลงที่จะเป็นเมียเก็บของคุณแล้ว ต่อให้คุณให้ฉันคลานเข่าเข้าไปตรงหน้า ยังไงซะฉันก็คงต้องยอม” ธัญสิตาเอ่ยออกมาด้วยความเจ็บปวด นี่เธอกำลังถูกมองเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่มีความรู้สึก ที่เขานึกอยากจะทำร้ายจิตใจของเธอยังไงก็ได้หรือ
“ก็ดี งั้นก็เริ่มจากตอนนี้แหล่ะ หน้าที่ของเธอเริ่มต้นแล้ว ถอดเสื้อผ้าออกเดี๋ยวนี้” ภาวิตกล่าวพร้อมกับกดรีโมทเพื่อล็อคประตูห้องทำงานของเขา
“ไม่นะ..ฉันยังไม่พร้อม” ธัญสิตาหน้าแดงขึ้นมาด้วยความอาย เพราะคำสั่งของเขากำลังทำให้เธอต้องเปลื้องผ้าตรงหน้าเขาตอนนี้
“เธอตัดสินใจแล้ว เธอคงไม่คิดว่าฉันจะใจดีเป็นพ่อพระ ถอดเสื้อผ้าออกเดี๋ยวนี้ แล้วฉันจะจัดการเรื่องการผ่าตัดของพ่อเธอให้ทันที” ภาวิตยังข่มขู่หญิงสาว ธัญสิตาแทบอยากจะร้องไห้ แต่มือบางของเธอก็ค่อยๆถอดเสื้อเชิ้ตออกช้าๆด้วยอาการสั่นเทา กระดุมทั้งห้าเม็ดหลุดออก เผยให้เห็นเนินอกอูมที่อยู่ภายใต้บราเซียตัวสวย หญิงสาวเอามือปิดป้องด้วยความอาย ในขณะที่ชายหนุ่มก็จ้องที่เนินอกงามด้วยความพึงพอใจ
“หยุดทำไมล่ะ ถอดต่อให้หมด” ภาวิตยังคงสั่งหญิงสาว ธัญสิตาเงยหน้ามองชายหนุ่มด้วยความเสียใจ น้ำตาของหญิงสาวเอ่อล้นในสองตา แต่เธอก็ยังไม่ยอมถอดต่อ ด้วยความร้อนใจส่งผลให้ชายหนุ่มเดินเข้ามาใกล้ร่างบาง เพราะถ้าเขาขืนรอเธอ วันนี้ทั้งวันคงไม่ต้องทำอะไรแล้ว ทันทีที่มาถึงมือหนาของเขาก็คว้าหมับเข้าไปที่เนินอกตูมเต่งคู่งาม
- ผู้เขียน
