มือเล็กพยายามแกะเชือกที่มัดที่ข้อมือของเธอออกถึงแม้ตอนนี้จะมีเลือดออกจากแรงเสียดสีที่เธอใช้ปากดึงพยายามแกะมาตั้งนานสองนาน แต่ดูเหมือนความพยายามของเธอจะไร้ประโยชน์เปล่า ๆ นอกจากสร้างความเจ็บปวดให้กับเธอเพียงเท่านั้น
แต่เธอไม่ยอมแพ้หรอก มันต้องมีอะไรสักอย่างที่สามารถทำให้เธอหลุดพ้นไปจากนรกตรงนี้ได้
“ฉันไม่ยอมแพ้หรอก พี่ไทเปต้องมาช่วยนีน่าแน่ ๆ นีน่ารู้” ดวงตาคู่สวยเริ่มสั่นระริกและเริ่มมีน้ำสีใสไหลออกมาโดยไม่มีเสียงสะอื้น เพราะเธอไม่อยากร้องไห้ให้ใครได้เห็นในความอ่อนแอของเธอ
“นายครับผมจัดการตามที่นายสั่งแล้วครับ”
“ดี อีกสักพักเอาตัวนีน่าไปปล่อยข้างทาง” เขากระตุกยิ้มที่แผนทุกอย่างเป็นไปตามที่เขาต้องการ ตอนนี้แค่เหลือให้เหยื่อเข้ามาตะครุบก็แค่นั้น
“ครับนาย”
“ฉันอยากเห็นเธอร้องไห้จนน้ำตาเป็นสายเลือดเหลือเกินนีน่า ถ้าฉันไม่ได้เธอ คนอื่นก็อย่ามามีสิทธิ์หวังได้กินต่อจากฉัน หึ”
“พวกนายจะพาฉั
