2 วันต่อมา
“บ่ายสองพวกนักลงทุนจะมาครับ” ลูกน้องคนสนิทเข้ามารายงานด้วยความตื่นเต้นที่ธุรกิจของนายกำลังไปได้ด้วยดี
“ทั้งหมดเลยไหม”
“ทั้งหมดครับนาย”
“หึดี มึงไปเตรียมตัวและเตรียมของเอาไว้ให้พร้อม ใครต่อราคาเท่าไรก็ให้ไป คิดซะว่าเป็นของขวัญที่กูมอบให้ที่มาร่วมธุรกิจด้วยกันครั้งแรก อย่าผิดพลาดล่ะ ถ้าผิดพลาดอะไรขึ้นมากูเอามึงตาย”
“ครับนาย”
คริสตินมองลูกน้องที่ขานรับอย่างว่าง่ายและถอยหลังกลับเพื่อไปทำหน้าที่ที่ตนได้มอบหมายให้ทำ
2pm
“เชิญครับนาย แขกมาถึงครบหมดแล้วครับ”
“อืม” คริสตินพยักหน้าและรับเอกสารมาจากมือลูกน้องคนสนิทอ่านรายละเอียดและรายชื่อของแต่ล่ะคน
“สวัสดีครับคุณคริสติน พวกผมขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ” คริสตินยิ้มมุมปากเมื่อได้การต้อนรับที่ดีจากแขกผู้ที่มาเยือนที่ทุกคนต่างยกย่องเขาราวเป็นพระราชา
“เชิญนั่งกันตามสบายเลยครับ พวกคุณก็เหมือนคนในครอบครัวของผม ผมต่างหากที่ต้องขอบคุณพวกค
