สนามแข่งรถลูคัส
“มึงให้กูแข่งแทนไหมไทเป” ลูคัสเข้ามาตบไหล่เพื่อน และมองไปที่คู่แข่งอีกฝั่งที่ยืนมองมาที่พวกเขาโดยไม่ยอมถอดหมวกกันน็อกออก
“มันท้ากูไม่ใช่มึง” ร่างสูงบอกพูดด้วยใบหน้าที่ขึงขังเล็กน้อย เพราะแค่เขาเห็นคู่แข่งตรงหน้าก็เริ่มมีอารมณ์หงุดหงิดทันที เพราะสองครั้งแล้วที่เขาพ่ายแพ้ให้กับนักแข่งคนนั้น
“เออ งั้นมึงก็ระวังตัวด้วยล่ะ” ลูคัสตบไหล่และหันมาเช็กรถต่อ
“มึงเห็นไอ้หลุยส์ไหม” เมื่อเขาไม่เห็นเพื่อนอีกคนก็มองหาทันที เพราะไม่มีครั้งไหนที่หลุยส์จะพลาดแต่ครั้งนี้แปลกเขากลับไม่เห็นหัวเพื่อนสีเงินกับใบหน้าเจ้าเล่ห์แพรวพราวนั้นภายในสนามแข่งของวันนี้
“ไม่เห็น เดี๋ยวมันก็มาเองแหละ มึงไปลองเช็กเครื่องด้านในสิ”
“อืม” ไทเปขานรับและลองมาเหยียบคันเร่ง เมื่อรู้ว่าใช้การได้ปกติเขาก็ไปเช็กส่วนอื่นต่อ
“ครั้งนี้เอาชนะให้ได้นะมึง” ลูคัสเข้ามาตบไหล่ ไทเปพยักหน้าให้และรีบปิดกระจกด้านข้างตนและขับไ
