EP.1 พิเศษใส่ไข่หรือใส่ใจดีคะ1/2
903 คำ
Day 1 ภารกิจเปลี่ยนฉันเป็นแฟนเฮีย
เช้าวันนี้ฉันตื่นตั้งแต่ตีห้า ลากนังลูกฟูกให้ตื่นมาช่วยกันเมคอัพหน้าตีฟาร่าผมยิ่งกว่าภารกิจระดับจักรวาลเสียอีก เพราะอะไรน่ะเหรอ
ก็วันที่ไปลูบเกียร์ชีวิตเหี้ย ๆ ของอีพริกก็ต้องนอนเดี้ยงไปหนึ่งอาทิตย์ จากนั้นก็ไม่มีเวลาไปเสนอหน้าทำคะแนนกับพี่ปัณณ์น่ะสิ แม้ว่าห้องจะอยู่คนละชั้นกับลูกฟูก แต่ว่าฉันก็ไม่กล้าเอาสภาพโทรม ๆ ของตัวเองไปให้เฮียปัณณ์ของฉันเห็นเด็ดขาด
เดี๋ยวจะไม่ประทับใจ
“อาจารย์เลื่อนคลาสเรียนบ่าย จะตื่นแต่เช้าทำอะไรมิทราบ” ลูกฟูกที่เป็นช่างผมประจำวันนี้บ่น
อ้อลืมเล่าไป ห้องนอนห้องนังลูกฟูกมีสองห้อง และด้วยความที่กลัวเพื่อนเหงาฉันกับจูเน่จึงหอบผ้าหอบผ่อนมานอนบ้านมัน ด้วยการเสนอค่าเช่าที่เหมือนอยู่ฟรีให้
แต่คนขี้งกอย่างลูกฟูกไม่มีทางที่จะมีน้ำใจบอกให้อยู่ฟรีเด็ดขาด เรียกได้ว่าเขี้ยวกับเพื่อนเอาไว้เปย์กับผู้
เพื่อนเลว!
“ฉันไม่ได้เจอเฮียปัณณ์มาหนึ่งอาทิตย์แล้วนะ เดี๋ยวเขาลืมหน้าฉันพอดี อีกอย่างฉันได้ยินว่าเขาเลิกกับแฟนคนที่ร้อยแล้วมั้ง”
“ก็เห็นว่าเขาเจ้าชู้ มึงก็ยังปักใจ ถามจริงจะเก็บจิ้นไว้ให้อีเฮียปัณณ์คนเดียวว่างั้น”
ลูกฟูกพูดไม่ผิด ถ้าครั้งแรกของฉันต้องเป็นเขาคนเดียว ต่อให้ไม่ได้คบก็ขอให้ได้กัน อย่างน้อยจะได้เก็บเป็นความทรงจำ
ฟินจะตายไป~~
ครืดดด ~ ครืดดด~
ฉันที่ฝันหวานได้ครู่เดียวเสียงโทรศัพท์ของฉันก็สั่นเตือน และไม่รอช้าอีพริกรับทันทีเพราะเป็นเสียงเรียกจากสายสืบตัวฉกาจของตัวเอง
“ฮัลโหลว่าไงพี่หยี่”
(น้อพิเสะหรือยัง) นั่นคือภาษาไทยสำเนียงต่างประเทศแถว ๆ ตะวันตกของไทยที่แปลว่า น้องพริกเสร็จหรือยัง
“เสร็จแล้วพี่หยี่จะลงมากันแล้วเหรอ”
“ช่า...น้อรินกะน้อปั้น...มากานแล้ว”
คำว่าน้องรินกับน้องปั้นมากันแล้วหมายถึงพี่รินแฟนพี่ปั้นเพื่อนกลุ่มเดียวกับเฮียปัณณ์นั่นแหละ เพราะเมื่อทั้งสองลงมาจะเป็นเวลาของเฮียปัณณ์ของฉันจะลงมาพร้อมกับแฝดพี่ที่ชื่อเฮียปุณณ์
และสายสืบคนสำคัญอย่างพี่หยี่ที่เป็นลูกจ้างของแม่ฉันตั้งแต่ฉันอายุได้สองเดือนก็ทำให้น้องสาวอย่างฉันที่เลี้ยงมากับมือได้สมหวัง
พี่หยี่น่ารักฟุด ๆ ไปเลย~
“พริกจะลงไปเดี๋ยวนี้ แม่เตรียมอาหารเช้าเสร็จแล้วใช่ไหม” แม่มักจะเตรียมอาหารตอนเช้าเอาไว้ให้เสร็จ ให้พี่หยี่กับลูกจ้างอีกคนที่กินเงินรายวันขาย ส่วนแม่จะไปทำบุญกับหาของสดทุกวัน เป็นแบบนี้จนฉันอายุสิบเก้าปี
ฉันรีบวางสายคว้ากระเป๋าใส่อุปกรณ์การเรียนขึ้นก่อนจะรีบลงเอาหน้าไปเสนอให้กับผู้ชายที่ฉันชอบ
แน่นอนว่าอาหารที่ทั้งสามคนชอบคือหมูกรอบ ไม่ว่าจะเป็นผัดกะเพราหรือผัดพริกแกง ทั้งสามคนก็จะสั่งแบบเดิม ๆ บางวันจะมีพวกต้มยำหรือต้มจืดด้วย และฉันรู้มาว่าพี่รินก็ทำอาหารเก่งเหมือนกัน แต่ที่ไม่ทำอาหารกินในตอนเช้าหรือมื้อกลางวันเพราะไม่อยากเตรียมของในวัน ยุ่ง ๆ น้อยครั้งที่ฉันจะเห็นพวกเขามากินมื้อเย็นที่ร้านของแม่ฉัน คงเป็นมื้อที่ทุกคนต่างรวมกันกินที่ห้องใครสักคน
ร้านอาหารแม่งามพริ้งเมื่อใดก็ตามที่มีลูกสาวอย่างพริกแกงมายืนปั้นจิ้มปั้นเจ๋อเสนอหน้า เหล่าหนุ่ม ๆ ในคอนโดนี้ก็จะมารุมซื้อกันจนแถวไม่ว่างเลยทีเดียว
ต้องขอบคุณเบ้าหน้าฟ้าประทานของฉัน แต่ถึงกระนั้นฉันก็ไม่ได้คบใครง่าย ๆ หรอกนะ เพราะฉันก็เลือกกินเหมือนกัน
แต่คนที่ฉันจีบได้ข่าวว่ากินไม่เลือกนะถ้าผู้หญิงอายุมากกว่า ฉันก็ไม่แน่ใจหรอกว่าอายุมากกว่ามันเคี้ยวมันกว่าเด็กหรือเปล่า แต่เท่าที่ได้พบกันอีกครั้ง ฉันเห็นเขาควงแต่รุ่นพี่ที่อายุมากกว่าหนึ่งถึงสองปี ไม่เคยควงปีเดียวกันเลย
เรื่องนี้ฉันก็อยากรู้และมันน่าสงสัยอยู่เหมือนกัน แต่เอาไว้ก่อน นั่นเป้าหมายมาแล้วล็อกเป้าแล้วเตรียมจู่โจมกันไปเลย~~~
“สวัสดีค่ะเฮียปัณณ์ เช้านี้จะรับอะไรดีคะ” ฉันฉีกยิ้มชะโงกหน้าไปท้ายแถว และคิดว่าสวยที่สุดตั้งแต่เกิดมาและแน่นอนผมสีเชอร์รี่ที่เพิ่งเปลี่ยนสีย่อมรับกับเบ้าหน้าฟ้าประทานของฉันทั้งยังเพิ่มเสน่ห์เย้ายวนชวนให้หลงใหล
ฉันมั่นหน้าพอตัวแหละ~
เฮ้อ!
เสียงถอนหายใจมาจากด้านหลัง ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นเสียงจากเฮียปัณณ์ของฉันเอง แต่ใครจะสนเบื่อยังไงก็ยังมากินข้าวร้านฉันทุกวันอยู่นี่นา นี่ถ้าไม่ใช่รสมือคุณนายงามพริ้งฉันจะคิดว่าพี่เขาติดใจฉันแหละ
- ผู้เขียน
