ไอ้ปั้นขับรถตรงไปยังหมู่บ้านของพริก ซึ่งหมู่บ้านนี้เป็นหมู่บ้านเก่าที่ขายหมดแล้ว ซึ่งเป็นธุรกิจเริ่มต้นของที่บ้าน แต่ว่าระบบนิติบุคคลนั้นถูกจ้างโดยบริษัทของแม่ผม เพื่อเป็นการตอบแทนลูกบ้านที่ซื้อบ้านหมดในเวลาอันรวดเร็ว
เรื่องนี้ไม่ได้บอกคนอื่นแต่ไอ้ปุณณ์ก็รู้อยู่ก็คิดว่าไม่ได้สำคัญอะไร จนกระทั่งเกิดเรื่องก็ต้องใช้อำนาจกันนิดหน่อย
ที่นี่เป็นหมู่บ้านที่ปลอดภัยอยู่กันอย่างสงบ ไม่มีโจรเข้ามาเพราะระบบรักษาความปลอดภัยอย่างดี และบ้านของพริกนั้นเป็นบ้านที่ซื้อมือสองมา
“ไอ้ปั้น มึงขับรถหรือขี่ควายช้าฉิบหาย” รถจอดนิ่งสนิทมาสิบห้านาทีแล้ว แทบไม่ขยับ
ไฟแดงชาตินี้ไฟเขียวชาติหน้ามั้ง
“มึงซื้อถนนไว้วิ่งคนเดียวเลยมั้งไอ้สัด มึงดูด้วยรถติดฉิบหาย”
“เขาไม่ขายกูอะสิ” ผมว่า ทั้งที่ใจโคตรร้อน
“มึงว่าที่เหี้ยว่าวารีมุกดาคืออะไรไอ้ปัณณ์ เร็ว ๆ กูตื่นเต้นแล้วนี่ จะตอบนังมุกกระจ๋อยสักทีสองทีไอ้ปั้นก็ห้าม
