“พี่เมฆ...อย่าทำเป็นเ**กตื่นไฟได้ปะ ยายพริกนี่แสบสมชื่อว่ะ สมแล้วที่เป็นน้องสาวพวกเรา สุดยอดเลยว่ะ เนี่ยวันหลังจะมากินข้าวที่บ้านนี้จะพามาด้วย”
หมอทิวเขาพูดทำให้ฉันกลอกตาสามตลบ
“ขอร้อง แค่เข้ามาก็เหมือนโดนขังแล้วเถอะ อย่าชวนอีก ถ้าชวนจะบล็อก”
พี่หมอเมฆปล่อยฉันหลังฉันพูดจบ จากนั้นเดินไปหาคนต้นเรื่องลักพาตัวฉันมา ก่อนจะตะโกนใส่หน้าเสียงดัง
“ถ้าคุณย่ายุ่งกับพริก ผมไม่รับประกันว่าเรื่องที่คุณย่าปกปิดเอาไว้จะยังเป็นความลับนะครับ ต่อให้ผมอายุแค่สามขวบ แต่สมองผมก็จดจำได้ดี”
โหดว่ะ...ไม่เคยเห็นหมอเมฆมาดโหดแบบนี้เลยว่ะ ฉันหันไปหาเฮียก็มีสีหน้าไม่ต่างกัน ส่วนพี่รินดึงฉันมาข้างหลังแล้วพาออกไป
“พริกไปเถอะ เดี๋ยวพี่เล่าให้ฟังบนรถ ทางนี้ปล่อยผู้ใหญ่จัดการ”
จัดการ...จัดการอะไรอะ...พริกว่าเมื่อกี้พริกเพิ่งจะจัดการยายแก่คนนั้นไปเองนะ
“แล้วนี่เหนื่อยอีกหรือเปล่า” ฉันพยักหน้าหงึกหงัก แต่ว่าอีกสอง
