ฉันไม่ฟังจูเน่ไม่พอยังปรี่เข้าไปหาเฮียปัณณ์อีก ทั้งยังขวางข้างด้านหน้าอีกด้วย ไม่ได้เก่งแต่ห่วงผู้ชาย
“อย่า...อย่าเพิ่งทะเลาะกัน” แม้จะกลัวนิด ๆ แต่ต้องห้ามมีเรื่องกันที่หน้าร้านฉันเด็ดขาด เดี๋ยวนิติจะไล่แม่ออกจากคอนโดนี้ กว่าจะได้เช่าที่ทำเลดีขนาดนี้ไม่ง่ายหรอก
“มาทำไม”
เฮียปัณณ์ถามเสียงเครียด ดูเหมือนโกรธอีกแล้ว ทำไมต้องโกรธด้วยนี่กำลังเป็นห่วงอยู่นะ
“มาช่วย” ฉันรีบตอบ
“ใคร”
“เฮียไง”
“ใครขอไม่ทราบ”
เชี่ยเอ้ย...นี่มันใช่เวลามาทะเลาะกันหรือไง เฮียควรเอาเวลาไปจัดการคนตรงหน้าไม่ใช่มาด่าฉัน
“ก็พริกอยากช่วย” ฉันแหววใส่ทั้งที่ใจสั่นจะตายอยู่แล้วเถอะ
ดวงตาคมกริบของเฮียปัณณ์จ้องลึกเข้ามาเหมือนกำลังด่า ทำไมไม่อยู่เฉย ๆ แต่ในความโกรธนั้น…ฉันกลับเห็นอะไรบางอย่าง? หรือฉันคิดไปเอง
พี่คิวหัวเราะหยัน “หึ…นี่มึงมีผู้หญิงมาปกป้องแล้วเหรอวะ...เก่งเถอะยืนหลังผู้หญิงอะ”
หมัดของเขาขยับขึ้นทีละ
