ความอับอายที่ถูกจ้องราวกับจะกลืนกินจากสามีสุดหล่อทำให้ดวงยิหวาต้องรีบตะเกียกตะกายหาผ้าห่มขึ้นมาเพื่อจะปิดบังความเปล่าเปลือยของตนเอง แต่ยังไม่ทันจะสำเร็จ พ่อเจ้าประคุณก็เล่นกระชากไปจากมือแถมยังโยนทิ้งอย่างไม่ไยดีที่พื้นปลายเตียงให้เจ็บใจเล่นได้อีก
“นี่คุณ...” ดวงยิหวามองเขาตาขุ่น แต่พ่อเจ้าประคุณทำเป็นไม่ใส่ใจ
“อย่าคิดว่าฉันโง่ขนาดนั้นสิ หรือต้องให้แจกแจงให้ฟังว่ารู้ได้ยังไง...” ท่าทางมั่นใจสุด ๆ ของมาร์คัสทำให้ดวงยิหวาต้องรีบปฏิเสธเสียงสั่น
“ไม่จำเป็น...หรอก... เพราะมันไม่สำคัญ...”
มาร์คัสเลิกคิ้ว “ไม่สำคัญ... แต่ฉันคิดว่ามันสำคัญมากทีเดียวเชียวแหละ เพราะมันสามารถพิสูจน์อะไรได้หลาย ๆ อย่าง...”
ชายหนุ่มอมยิ้มมองภรรยาสาวอย่างหลงใหล จนดวงยิหวาแก้มแดงก่ำ ต้องเสมองมือตัวเองด้วยความขัดเขิน
‘สายตาของผู้ชายคนนี้ทำให้หล่อนร้อนเป็นไฟได้อย่างง่ายดาย’ หญิงสาวคิดอย่างอ่อนเปลี้ย มองเห็นความพ่ายแ
