ตุ้บ!! อ้อมแขนแกร่งที่ถูกอุ้มร่างเล็กมาจากด้านล่างค่อย ๆ วางเธอลง พอเห็นใบหน้าแดงก่ำเต็มไปด้วยหยดเหงื่อ
“ซอลอดทนหน่อยเดี๋ยวหมอก็มาแล้ว”
“มะ...ไม่มันไม่ทันแล้ว...ยาแรงมาก...ช่วยฉันที”
“เดี๋ยวพี่พาไปอาบน้ำ”
ความจริงเขารู้ดีว่าหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าต้องการอะไร แต่เขาไม่อยากฉวยโอกาสกับเพราะยา
“ไม่! เอาฉันที...นะคะพี่รอยส์”
คำพูดที่ฟังดูออดอ้อนทำให้รอยส์ถึงกับชะงัก แม้จะรู้ดีว่าที่เธอเป็นแบบนี้เพราะฤทธิ์ยาแต่เขาก็อดใจเน้นไม่ได้
“ถ้าซอลได้สติแล้วจะโทษว่าพี่ฉวยโอกาสไม่ได้นะครับ”
“อือ” ซอลยกมือขึ้นคล้องคอแกร่งก่อนจะแตะริมฝีปากตัวเองกับปากของรอยส์ เพียงแค่ถูกรุกเลือดภายในกายชายหนุ่มก็สูบฉีดด้วยความปรารถนา เขาพยายามที่จะอดทน อดกลั้นแล้ว แต่อีกฝ่ายก็ทำลายมันลงจนทำให้เขาต้องตอบสนองกลับ
“อ๊ะ!...อือออ”
เสียงครางหวานดังออกจากลำคอเมื่อคนที่กำลังเมาด้วยฤทธิ์ของยาปลุกกำหนัด รอยส์ถอนริมฝีปากออกแล้วก
