ณ เพนท์เฮาส์ของดีแลน แกร๊ก คะนิ้งเปิดประตูเพนท์เฮาส์เข้าไป พร้อมกับถุงของกินที่ตนลงไปซื้ออยู่ร้านสะดวกซื้อ ข้างล่างเพนท์เฮาส์ของดีแลน สายตามองหามาเฟียหนุ่ม เพราะเข้ามาแล้วไม่เจอ ความสงสัยหายไป เมื่อสายตาปะทะเข้าแผ่นหลังกว้างยืนทำบางอย่างอยู่ระเบียงห้อง ควันสีเทาที่ลอยคลุ้งทำให้รู้ได้เลยว่าเขากำลังสูบบุหรี่ คนตัวเล็กเริ่มมีอารมณ์ฉุนเฉียวขึ้นมา เพียะ “นิ้งตีพี่ทำไม” มือที่กำลังยกบุหรี่ขึ้นถูกคะนิ้งตีเข้าอย่างแรง ทำให้ดีแลนชะงัก สายตาเลื่อนไปมองเจ้าของการกระทำเมื่อครู่ “ป่วยอยู่สูบบุหรี่ทำไมคะ” “มวนเดียวเอง” “แล้วเมื่อไหร่จะหายคะ” “อยากให้พี่รีบหาย เพื่อที่นิ้งจะได้รีบไปใช่ไหม?” “ใช่ค่ะ” เธอตอบตรงๆ พี่ดีแลนออกจากโรงพยาบาลเมื่อวาน แม่ของพี่ดีแลนขอร้องให้เธอมาดูแลเขาจนกว่าจะแน่ใจว่าหายดีร้อยเปอร์เซ็นต์ ตอนแรกเธอปฏิเสธ แต่แม่ของพี่ดีแลนหว่านล้อมเก่งมาก จนเธอยอมตอบตกลงมาดูแลเขาที่นี่ โ