“เห้ออ เพื่อนฉันกำลังจะเป็นฝั่งเป็นฝาแล้วเหรอเนี่ย”
เสียงไมอาพูด วันนี้สามสาวนัดเจอกันที่คาเฟ่แห่งหนึ่ง ร้านนี้คนเยอะทุกวัน ไม่เว้นแม้กระทั่งวันธรรมดา ไมอารู้จักกับเจ้าของร้านจึงได้บอกจองเอาไว้ให้ ไม่อย่างนั้นไม่มีโต๊ะนั่ง
“แกก็รีบมีตามยัยนิ้งไปสักทีสิ” มิลินพูด
“ยังไม่เจอคนที่ใช่”
“ยังไม่เจอหรือไม่เอาเขากันแน่” คะนิ้งพูดเหน็บแนมเพื่อนสนิท
“ตั้งแต่มีผัวนี่ปากแจ๋วขึ้นเยอะเลยนะ”
คะนิ้งขำเบาๆ ตามคำพูดเชิงหยอกล้อของไมอา ก่อนจะหยิบบางอย่างที่นำมาด้วย ขึ้นมาแจกให้เพื่อนสนิทสองคน
“ของพวกแก”
มิลินกับไมอารับมาแบบงงๆ กำลังจะแกะแต่โดนคะนิ้งห้ามเอาไว้ก่อน
“อย่าเพิ่งแกะนะ มันคือของขวัญเล็กๆ น้อยๆ และของชำร่วยงานแต่งน่ะ กลับก่อนนะค่อยเปิดดู สีกล่องกับสีถุง เป็นสีที่พวกแกชอบ มันเลยไม่เหมือนกัน” เธอใส่ใจทุกรายละเอียด มิลินชอบสีชมพู ส่วนไมอาชอบสีแดงเบอกันดี เธอจึงสั่งทำขึ้นมาโดยเฉพาะ
“ซึ้งดีป่ะ
