เธอเบิกตากว้างอย่างตกใจ จะทำแบบนั้นท่ามกลางคนหลายร้อยคนที่นี่เหรอ? เขาบ้าไปแล้ว
“ทะ…ที่นี่คนเยอะนะคะ”
“ไม่มีใครเห็นหรอก”
“นิ้งว่ามันดูไม่ค่อยเหมาะสมเท่าไรนะคะ” เธอพูดพร้อมกับดันอกแกร่งของเขาออก ถึงตรงนี้ไม่มีคน แต่ใช่ว่าจะไม่มีคนเดินผ่านเลย ต้องมีหลงเดินมาสักคนแหละ มันคงไม่เปลี่ยวขนาดนั้นหรอก งานนี้คนตั้งเยอะ
แต่…ตั้งแต่เธออยู่ตรงนี้ ยังไม่เห็นคนเดินผ่านเลย
“เธอจะรู้อะไร ตอนเดินเข้ามาเห็นป้ายไหม”
“ป้ายอะไรเหรอคะ” เธอถามกลับอย่างไม่เข้าใจ
“พื้นที่ตรงเนี่ย เป็นพื้นที่ส่วนตัวของนักแข่งเบอร์ต้นๆ ของT1 ซึ่งก็คือฉัน”
เธอพลาดแล้ว มัวแต่เดินตามหายัยไมอาจนลืมอ่านป้าย ถึงว่าล่ะ ทำไมไม่มีคนอื่นๆ เดินผ่านมาเลย เพราะเป็นพื้นที่ของคุณดีแลนนี่เอง แบบนี้เธอจะรอดจากเงื้อมมือเสือเจ้าเล่ห์ตัวนี้ไปได้ยังไง
“นิ้งไม่รู้นิคะ”
“รู้แล้วก็ไปไหนไม่ได้อยู่ดี” เขาพูด พลางลูบกรอบหน้าสวยหวานของคะนิ้งตามไปด้วย
