Chapter 65
“โทรศัพท์แบ็ตหมด”
“แต่เนตรโทร. หาพี่ติด”
“ใช่ แต่แบ็ตมันหมดพอดี”
“พี่ก็น่าจะส่งข่าวให้มุกดารู้บ้าง ไม่ใช่ให้นั่งรออยู่เป็นชั่วโมง”
“มันเป็นเหตุสุดวิสัย” เขาบอกเธอหน้ายุ่ง เหมือนรำคาญที่อธิบายแต่เธอไม่เข้าใจ
“มุกดาขอโทษพี่แล้วกัน มุกดาไม่ได้ตั้งใจจะทำให้พี่รำคาญแบบนี้” เป็นเธออีกที่ยอมอ่อนข้อให้เขา เพราะรักคำเดียว เหมือนคนโง่หลอกตัวเองแท้ๆ
“ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร ก็ไม่ใช่ข้ออ้างที่เธอจะไปทำร้ายคนอื่น”
“มุกดาทำร้ายใคร”
“พี่เห็นว่าเธอจะเข้าไปทำร้ายเนตร เธอสองคนเป็นพี่น้องกันนะ เนตรเขาทำอะไรให้ ถึงได้คิดที่จะทำไม่ดีกับเขาแบบนี้”
“ในสายตาของพี่ เนตรคือผู้หญิงที่ดีที่สุดงั้นสิ”
“ใช่”
“พี่วีพูดแบบนี้ได้ยังไง” มณีมุกดาเบือนหน้าหนี ไม่อยากร้องไห้ต่อหน้าเขา ข่มกลั้นความอดสูเอาไว้ ไม่อยากประจานความอ่อนแอ และดีไม่ดีสองแม่ลูกมาเห็น เธอก็จะกลายเป็นตัวตลก
“พูดเรื่องจริงล้วน ๆ”
“พ
