Chapter 44
เธอสามารถพึ่งพาตัวเองได้ไม่เป็นภาระของคนอื่น จิรัชผู้เป็นสามีมักบอกเสมอว่าเธอทำอาหารอร่อย งานบ้านงานเรือนเรียบร้อย เธอไม่ต้องลงมือทำเองแค่สั่งให้สาวใช้ทำ แต่ก็ควบคุมให้เรียบร้อย แค่นี้จิรัชก็พึงพอใจแล้ว
จิรัชภาคภูมิใจเสมอเวลาพาเธอออกงานหรือไปไหนมาไหน เพราะเธอสามารถเข้ากับคนอื่นได้ มีความรู้หลากหลาย ทั้งเย็บปักถักร้อย ไปจนถึงพูดได้หลายภาษา
ในตอนนั้นแม้มารดาจะไม่ได้ใส่ใจเธอเหมือนน้องสาวนอกไส้อย่างโฉมงามแต่ก็ส่งให้เธอได้เรียนภาษา เรียนขับรถยนต์ เรียนว่ายน้ำ เล่นดนตรี และมารยาทการเข้าสังคม ทุกอย่างที่มารดาอดทนก็เพราะเธอ โฉมชบารู้สึกรักมารดาจับใจ
ในขณะที่ชีวิตของโฉมชบาไปได้ดี ชีวิตของโฉมงามก็พลิกผันไปอย่างสิ้นเชิง
“อาหารรสชาติห่วยแตก แกไปทำมาใหม่เลย” โฉมงามอาละวาด เขวี้ยงจานทิ้งด้วยความโมโห
“โมโหอะไรกันลูก คนใช้ตกใจทั้งบ้านแล้ว”
“ก็มันทำอาหารรสชาติไม่เป็นสับปะรด”
“แล้วทำไมไ
