22

1014 คำ

Chapter 22 “สาลี่กรอบของแก้มอร่อยจังเลยครับ” “ขอบคุณค่ะ ทำขนมแล้วคิดถึงคุณยายจังเลยค่ะ เป็นสูตรของคุณยายค่ะ” “เสื้อผ้าของฉันหายไปไหน เสื้อตัวเก่งน่ะ ตัวเก่ง” ขุนเขาตะโกนลั่นบ้าน “ไม่ทราบค่ะคุณขุนเขา” “ไปหามาให้เจอ ถ้าไม่เจอฉันไล่เธอออก” “อย่าไล่หนูออกเลยนะคะ” “มีเมียก็เหมือนไม่มี เสื้อผ้าตัวโปรดก็ไม่จัดเอาไว้ให้ จะอาบน้ำเข้าไร่ ก็ไม่มีเสื้อผ้าใส่ สงสัยให้แก้ผ้าเดินเข้าไร่” ขุนเขาประชดประชัน “ปกติสามีของแก้มขี้โมโหแบบนี้เหรอครับ” จิรัชแกล้งถาม เขารู้ว่าอาการนี้คืออาการหึงหวงของผู้ชาย เป็นผู้ชายด้วยกันทำไม่จะไม่รู้ว่าขุนเขาคิดยังไงกับภรรยาของตัวเอง ที่แก้มหอมเคยเล่าให้เขาฟังทางโทรศัพท์ว่าโดนจับแต่งงาน ขุนเขาไม่อยากแต่งด้วยน่าจะไม่จริงเสียทีเดียว เพราะถ้าจริงขุนเขาคงไม่ทำท่าทีเช่นนี้เป็นแน่ “หนูขอโทษค่ะ” ทั้งสองยังได้ยินสาวใช้ขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่ “หิวข้าว หิวข้าว” ขุนเขาตะโกนลั่น

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม