Chapter 15
เขาลูบมือไปที่แผงคอของเจ้าเพลิง ม้าคู่ใจขณะให้มันกินหญ้ากินน้ำ ก่อนจะได้กลิ่นไหม้ของอะไรสักอย่าง
“กลิ่นอะไรไหม้ ๆ หรือว่า...” ร่างสูงของขุนเขาวิ่งหน้าตั้ง กลับเข้ามาในห้องครัวของตัวเองก่อนจะอ้าปากค้าง
“เฮ้ย! ทำอะไรนี่” เขารีบไปเอาน้ำมาสาดไปที่กระทะที่กำลังลุกไหม้
“ทำอะไรนี่จะเผาครัวหรือไง” เขาเอ่ยถามเสียงเข้มดุ
“แก้มเปล่านะคะ แก้มกำลังผัดผัก” เธอก้มหน้างุดตอบเสียงอ่อย ซ่อนยิ้มเจ้าเล่ห์เอาไว้
“นี่อะไรนี่” เขามองไข่เจียวไหม้ ๆ ปลาทอดไหม้ ๆ แล้วผัดผักที่เหม็นไหม้ในกระทะแล้วถึงกับกลอกตาไปมา
“คือว่าแก้ม” เธอดึงนิ้วไปมาคล้ายกับว่าอายที่ทำอาหารไม่เป็นสับปะรดเช่นนี้
“ไหนบอกทำเป็น มือวางอันดับหนึ่ง” เขาเอ่ยถามเสียงดุ
“แก้มก็ทำเป็นนี่ไง”
“เป็นกับผีสิ เธอกล้ากินเหรอไหม้ขนาดนี้”
“เอ่อ... ก็แก้มทำให้เฮียกินไง”
“ราคาคุย” เขาบ่นอุบ ก่อนที่จะจัดการไปทำอาหารเสียเอง
“เฮียจะทำอะไรเหร
