ร่างระหงหันกลับมาด้วยใบหน้าตื่นกลัวขณะที่ชายวัยกลางคนลุกขึ้นยืนทั้งที่คนของเขายังเล็งปลายกระบอกปืนมาทางหญิงสาว โมนิกาหายใจขัด เกิดอะไรขึ้นกับการนัดพบคราวนี้
“เธอบอกว่าไม่มีใครรู้เรื่องที่เรานัดพบกันที่นี่อย่างนั้นหรือ แล้วทำไมถึงมีหน่วยสวาทบุกเข้ามาฆ่าคนของฉันข้างล่าง! เธอพาพวกมันมาใช่มั้ย!”
ทีทอนตะเบ็งเสียง ท่าทางเขาโกรธจัดในเวลาที่โมนิกาหัวใจกระตุกวูบ
“ไม่จริง! ฉันไม่ได้พาใครมาทั้งนั้น ฉันไม่รู้เรื่องนะ คุณเองใช่มั้ย ทีทอน...คุณวางแผนทั้งหมดเพื่อตลบหลังฉัน!”
“นังโง่เอ๊ย! ใครกันจะบ้าวางแผนให้พวกตำรวจมาจับพวกตัวเอง สำหรับทีทอนถ้าใครที่คิดไม่ซื่อกับฉันมันต้องตายสถานเดียว!”
“ทีทอน...ฉันไม่รู้เรื่องนี้จริง ๆ นะ ที่ฉันมาที่นี่ก็เพื่อตกลงธุรกิจของเรา ฉันไม่มีวันงี่เง่าวางแผนอะไรบ้า ๆ แบบนี้เด็ดขาด!”
โมนิกาอธิบายปากสั่น เพียงครู่ทีทอนก็โบกมือให้คนของเขาลดปืนลง ทุกอย่างดูเหมือนคลี่คลาย แต่แ
