“ถ้าไม่ใช่เพราะพี่นีน่าโมคงจะกลับไปแล้วแหล่ะค่ะ” พีรยาเอ่ยตามความจริง หากไม่ใช่ว่ากลัวนีน่าจะมีปัญหาเรื่องงาน เธอคงไม่ยอมนุ่งน้อยห่มน้อย แล้วทำงานที่ล่อแหลมแบบนี้
“เอาน่า อดทนอีกนิด แป๊บๆ ก็เลิกงานแล้ว” ดวงเดือนไม่มีอะไรจะบอกหญิงสาว นอกจากปลอบใจเธอเท่านั้น เพราะตอนนี้น้องใหม่ของเธอดูท่าว่าจะวิตกกังวลเป็นอย่างมาก
“ขอบคุณนะคะ ได้เวลาที่เราต้องออกไปทำงานหรือยังคะ” เพราะยังใหม่เธอจึงต้องถามทุกอย่างกับรุ่นพี่อย่างดวงเดือน
“แต่งตัวเรียบร้อยยัง ถ้าเรียบร้อยแล้วก็เข้าไปได้” ดวงเดือนมองมาที่ร่างบางแม้จะแต่งแต้มเครื่องสำอางค์บนหน้าเพียงเล็กน้อย แต่มันก็ทำให้เธอดูโดดเด่นเป็นอย่างมาก เธอได้แต่ภาวนาของให้น้องน้อยคนนี้รอดพ้นจากคืนนี้ไปด้วยดีเถิด
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นวันนี้มันใหม่สำหรับเธอไปหมด พีรยาทำอะไรไม่คล่องอย่างที่ควร แต่พอเธอถือเครื่องดื่มเข้าไปเสิร์ฟเท่านั้น สายตาของเหล่าบรรดาเศรษฐีบนเรือสำราญ
