“ฉันร้อน ฉันร้อนจนจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว คุณช่วยฉันด้วยนะ” นาร่าเอ่ยออกมาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความต้องการในตัวของชายหนุ่มอย่างไม่สามารถปิดมันไว้ได้
“ผมจะช่วยคุณได้ยังไง ใส่เสื้อผ้าของคุณก่อนเถอะ” วายุกล่าวอย่างพยายามหักห้ามใจตัวเองไม่ให้ทำอะไรหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้า
“ฉันไม่ไหวแล้วคุณ ถ้าคุณไม่ช่วยฉันฉันต้องลงแดงตายแน่ๆ” นาร่ากล่าวออกมาอย่างไม่เหลือความอายอยู่เลย
“ผมจะช่วยอะไรคุณได้ล่ะ ใส่เสื้อผ้าซะแล้วผมจะพาคุณกลับห้อง พอได้แอร์เย็นๆ คุณอาจจะดีขึ้น” วายุกล่าวเพื่อไม่ต้องการทำลายเธอ เพราะเขารู้ว่าหญิงสาวน่าจะโดนยาอะไรมาแน่นอน ไม่เช่นนั้นคงไม่แสดงอาการเช่นนนี้ การที่จะให้ชายหนุ่มฉวยโอกาสเอากับเธอ เขาก็ไม่อยากทำเช่นกัน ถึงแม้ว่าตอนนี้ร่างกายของเขาก็กำลังต้องการผู้หญิงคนนี้เป็นอย่างมากเช่นกัน
“ฉันกลับไม่ได้ คุณช่วยปลดปล่อยฉันจากไอ้อาการบ้าๆนี้เสียทีนะ” นาร่ากล่าวขึ้นมาด้วยเสียงพร่า สมองของเธอกำลังถูกฤทธิ์ยาควบคุมอย่างหนัก
“ผมไม่อยากทำร้ายคุณ ใจแข็งเข้าไว้ ยาพวกนี้ไม่มีวันทำอะไรเราได้ เข้าใจมั้ย” วายุตะคอกใส่หญิงสาวที่กำลังรนรานอยู่ตรงหน้า เธอกำลังรุกเขาหนักขึ้นเรื่อยๆ ร่างงามของหญิงสาวเปลือยกายอยู่ใต้แสงจันทร์ มันทำให้ชายหนุ่มแทบจะควบคุมตนเองไม่ไหว เขาจะทำอย่างไรหากยังต้องอยู่แบบนี้กับเธอสองต่อสอง เพราะร่างกายของเขามันก็ไม่ปกติ ตอนนี้ยากำลังกระตุ้นให้เขาทำตามที่หญิงสาวกำลังขอร้องเขาอยู่
“คุณไม่ได้ทำร้ายฉันหรอก คุณช่วยฉันต่างหากล่ะ ฉันกำลังจะบ้าตายอยู่แล้วคุณเห็นมั้ย” นาร่าเดินเข้ามาหาชายหนุ่ม ก่อนจะกอดเขาไว้แน่น มือเล็กของหญิงสาวก็พยายามที่จะถอดเสื้อสูทของชายหนุ่มออกจากตัวเขา
“อย่าทำแบบนี้ ถ้าผมควบคุมตัวเองไม่ได้ ผมไม่รับรองนะว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง” วายุพยายามดันร่างเล็กของหญิงสาวออก นี่เขากำลังต่อสู้กับความต้องการในใจของเขาอย่างสุดความสามารถ แต่เจ้าร่างนุ่มนิ่มของหญิงสาวกลับทำให้ชายหนุ่มไม่สามารถความคุมความต้องการของตนเองได้ แล้วคราวนี้เธอจะเสียใจเมื่อสติของเธอกลับมาอย่างแน่นอน
“ฉันไม่สนใจหรอกว่าพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้น ฉันขอแค่วันนี้คุณช่วยฉันให้หายจากอาการแบบนี้ที มีเซ็กส์กับฉันเถอะนะ” นาร่ารู้ตัวว่าตนเองเป็นผู้หญิงหน้าไม่อาย แต่เธอก็ไม่สามารถควบคุมความต้องการของตนเองที่ยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ ความร้อนรุ่มมันทำให้หญิงสาวทิ้งความอายไปหมดสิ้น