“ใช่จ๊ะนารินทร์ นี่คือพี่สาวของลูก” นางถวิลเอ่ยออกมาหลังจากที่มั่นใจว่านารินทร์อาจจะจำพี่สาวของเธอไม่ได้
“นี่น้องต้องอยู่แบบนี้เหรอคะ” นาร่าหันไปถามนางถวิลด้วยความสลดใจ นางถวิลได้แต่พยักหน้าแทนคำตอบ มันทำให้นาร่าตัดสินใจทำบางอย่างที่เธอคิดว่ามันถึงเวลาแล้วที่เธอต้องทำเช่นนี้
“พ่อคะ แม่คะ นารินทร์ด้วย ไปอยู่กับพี่ที่เยอรมันนะ การรักษาที่นั่นอาจจะช่วยให้นารินทร์กลับมาเดินได้อีกครั้งก็ได้” นาร่ากล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น เธออยากจะให้นารินทร์กลับมาเดินได้อีกครั้ง
“หนูไม่มีทางกลับมาเดินได้หรอกพี่นารา” นารินทร์กล่าวออกมาด้วยความปวดร้าว
“แต่หมอที่โน่นอาจจะทำให้เรามีหวังก็ได้นะนารินทร์” นาร่ากล่าวอย่างพยายามให้ความหวังน้องสาวอย่างเต็มที่ เพราะเธอต้องการให้น้องสาวกลับมาปกติให้ได้
“อย่าพยายามเลยลูก มันไม่มีหวังหรอก” นายสมควรเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเศร้าใจ
“มันต้อง
